Nie istnieje automatyzm prowadzący w każdym przypadku uzyskania wyników kontroli stwierdzających nieprawidłowości przez starostę do wydania przezeń decyzji cofającej uprawnienia, automatyzm polegający na wydaniu jej bez analizy wskazanych przez skarżącego okoliczności podważających ustalenia. W takim bowiem wypadku, a więc przy założeniu automatyzmu, ciężar rozstrzygania w tej materii spoczywałby nie na staroście, a na kontrolującym.
Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2012 roku, sygn. III SA/Wr 465/12, nieprawomocny
W przywołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrywał skargę diagnosty na decyzję organu II instancji utrzymującą pierwszoinstancyjną decyzję cofającą mu uprawnienia do prowadzenia badań technicznych pojazdów. Podstawą do wydania decyzji były wyniki przeprowadzonej przez Transportowy Dozór Techniczny kontroli, w ramach której ustalono że diagnosta popełnił liczne nieprawidłowości przy przeprowadzaniu badań technicznych polegające m.in. na: braku sprawdzenia ciśnienia w ogumieniu przed przystąpieniem do badań pojazdów, brak pomiaru ustawienia i natężenia oświetlenia, brak wykonania pomiaru współczynnika przepuszczalności światła w szybach pojazdu, brak wykonania pomiaru zadymienia w pojazdach. Starosta przeprowadził co prawda dowód z zeznań świadków i strony, jednakże organy administracji uznały, że protokół z przeprowadzonej kontroli jest dowodem i ustalenie na jego podstawie stanu faktycznego przez organy orzekające jest działaniem prawidłowym, gdyż jako dokument urzędowy ma pierwszeństwo przed zeznaniami świadka.
Sąd administracyjny nie podzielił tej oceny. Wskazał, że ustalenia poczynione w toku kontroli stacji pojazdów stanowią podstawę wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych, w trybie art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym. Nie oznacza jednak, że w konsekwencji wszczętego postępowania w sprawie cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych pojazdów, koniecznym jest na zasadzie swoistego automatyzmu – odnośnie wyników kontroli - wydanie jedynie decyzji cofającej te uprawnienia. Jakkolwiek art. 84 ust. 3 pkt 1 ustawy ma charakter wiążący, jednakże przepis ten nie zwalnia organów rozpatrujący sprawę cofnięcia uprawnienia z obowiązku wnikliwego rozważenia wszelkich aspektów sprawy, w tym także oceny stopnia naruszenia prawa przez diagnostę oraz zasadności podanych przez skarżącego wyjaśnień co do stwierdzonych nieprawidłowości, zwłaszcza w zakresie podważania wystąpienia wskazanych nieprawidłowości. W ramach prowadzonego postępowania administracyjnego organy administracji są zobowiązane do dokonania oceny okoliczności podanych przez podmiot, który te zastrzeżenia sygnalizuje, w tym oceny czy uzyskana informacja o stwierdzonych nieprawidłowości jest wystarczająco umotywowana do powzięcia wskazanej decyzji, w kontekście zgłoszonych zastrzeżeń.
W toku postępowania w sprawie cofnięcia uprawnień starosta nie może ograniczyć się do przywołania okoliczności wskazanych w protokole kontroli stacji kontroli pojazdu; jest zobowiązany przeprowadzić pełne postępowanie dowodowe, wyjaśniając w szczególności zgłoszone przez stronę zastrzeżenia.
