Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wydał postanowienie, w którym sprecyzował okoliczności, od których zależy możliwość wniesienia skargi na uchwałę rady jednostki samorządu terytorialnego w sprawie zakwalifikowania projektowanej drogi do kategorii dróg gminnych czy powiatowych.
Skarga dotyczyła uchwały rady miasta, w której wyrażono wolę zakwalifikowania projektowanej drogi do kategorii dróg gminnych w rozumieniu art. 7 ustawy o drogach publicznych. Rada wskazała, że droga ma zostać zrealizowana w trybie tzw. "specustawy drogowej", czyli ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Powodem była konieczność pozyskania nieruchomości pod projektowany pas drogowy.
Tego rodzaju uchwała nie stanowi aktu prawa miejscowego. W związku z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, możliwość wniesienia skargi na na uchwałę rady miejskiej wymaga posiadania interesu prawnego. Wobec tego, skarżący staje przed koniecznością udowodnienia związku pomiędzy zaskarżaną uchwałą a jego osobistą, prawnie chronioną sytuacją. Co więcej, wykazanie takich okoliczności musi opierać się na naruszeniu interesu prawnego w sposób realny i bezpośredni.
Zaskarżona uchwała stanowiła tymczasem opinię, z której nie wynikały jeszcze żadne wiążące postanowienia dotyczące określonego sposobu zbudowania drogi i zakwalifikowania jej do odpowiedniej kategorii w sprecyzowanym trybie. Tym samym, stanowiła ona akt, wobec którego Naczelny Sąd Administracyjny zajął stanowisko, że nie wywołuje skutków prawnych, a jego działanie ma tylko charakter wewnętrzny, niedotyczący jeszcze obywateli. Jak wskazuje orzecznictwo, skutki prawne uzasadniające wniesienie skargi w celu ochrony interesu prawnego, powstałyby dopiero wówczas, gdy uchwała w przedmiocie zaliczenia drogi do kategorii dróg gminnych zostałaby podjęta jako akt prawa miejscowego.
Oznacza to, że samo wyrażenie przez dany organ woli podjęcia konkretnej uchwały w przyszłości, niewnoszący na razie żadnych rzeczywistych zmian, nie tworzy jeszcze sytuacji, w której naruszony zostaje interes prawny, a tym samym - nie stwarza podstaw do wniesienia skargi. Takie możliwości dotyczą tylko bardziej zaawansowanych etapów planowania. W tej sytuacji obowiązkiem Sądu było odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt. 5a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (złożenie skargi, gdy interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę nie zostały naruszone stosowanie do wymagań przepisu szczególnego).
Postanowienie WSA w Kielcach z dnia 28 sierpnia 2024 r. (I SA/Ke 298/24).
Źródło: CBOSA
