Zgodnie z §5 ust. 8 rozporządzania Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2004 r. w sprawie wydawania uprawnień do kierowania pojazdami w przypadku wymiany prawa jazdy wydanego przez państwo niebędące państwem członkowskim Unii Europejskiej należy wystąpić do organu wydającego o potwierdzenie danych i informacji zawartych w dokumencie prawa jazdy. Gdy nie jest możliwe ustalenie organu wydającego, wystąpienie o potwierdzenie jest dokonywane za pośrednictwem polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego w tym państwie. Nie podlega obowiązkowi weryfikacji w państwie wydania prawo jazdy osoby, która uzyskała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, azyl, ochronę uzupełniającą lub zgodę na pobyt tolerowany w rozumieniu art. 97 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na tle omawianego przepisu zapadł ciekawy wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2011 r. sygn. I OSK 51/11, w którym poruszono kwestię zakresu postępowania dowodowego prowadzonego przez organ. Wyrok jest aktualny pomimo zmiany treści przepisu. Poniżej fragment uzasadnienia:
Starosta O. zwracał się do Ambasady Ukrainy w W. o udzielenie informacji dotyczących wydania prawa jazdy skarżącemu, to jest o sprawdzenie, czy ukraiński dokument prawa jazdy przedstawiony przez skarżącego do wymiany, jest dokumentem oryginalnym, czy też sfałszowanym. W odpowiedzi Konsul Generalny Ukrainy w K. poinformował, że w bazie danych Wydziału Państwowej Inspekcji Samochodowej w obwodzie w. nie zarejestrowano prawa jazdy na nazwisko skarżącego. Informację tę potwierdził także Konsul Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Ł. (...) 76 § 1 k.p.a. stanowi, że dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.
Wobec tego uznać należy, że udzielone odpowiedzi przez wskazane wyżej organy są dokumentami urzędowymi i stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Rację należy przyznać Sądowi pierwszej instancji, że do ustalenia powyższych okoliczności nie było konieczne przeprowadzanie dowodu z zeznań świadków, co podnosi skarżący kasacyjnie, gdyż przepis § 5 ust. 8 powołanego rozporządzenia odsyła do informacji udzielonych przez zagraniczny organ wydający, albo przez polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne, nie przewidując innych środków dowodowych. (...) Nie zasługują zatem na uwzględnienie zarzuty skargi kasacyjnej o błędnej wykładni § 5 ust. 8 powołanego rozporządzenia. (...) materiał dowodowy w niniejszej sprawie został zgromadzony w sposób wyczerpujący oraz został wnikliwie rozpatrzony. Nie można bowiem uznać – jak to podniósł skarżący w skardze kasacyjnej – że dokumenty, o których, mowa pochodzą z wątpliwego źródła. Stwierdzić zatem należy, że prawidłowo organ orzekł o uchyleniu własnej decyzji przyznającej prawo jazdy, bowiem w sytuacji, gdy materiał dowodowy sprawy jednoznacznie wskazuje, że skarżącemu w ogóle nie zostało wydane ukraińskie prawo jazdy, to nie może być mowy o jego wymianie.
Źródło: Orzecznictwo NSA
