Model Edukacji dla wszystkich zaprezentowany końcem ubiegłego roku przez ówczesne Ministerstwo Edukacji Narodowej wzbudził spore poruszenie zarówno wśród pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych jak i powiatowych centrów pomocy rodzinie.

Są to bowiem dwie placówki, które w myśl zapisów modelu mają zostać przekształcone w centrum dziecka i rodziny (CDR). Do tej propozycji ale i do pozostałych zapisów przedmiotowego modelu odniosło się Ogólnopolskie Stowarzyszenie Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych "Dla Naszych Dzieci".

Stowarzyszenie przedstawiło wątpliwości, a nawet zastrzeżenia, które w ocenie autorów nie pozostaną bez negatywnego wpływu na funkcjonowanie systemu pieczy zastępczej w Polsce:

1. Prace nad modelem Edukacja dla wszystkich toczą się jedynie w ramach resortu edukacji, a dotyczą również resortu rodziny i polityki społecznej oraz zdrowia.
2. Planowane działania wymagają zmian legislacyjnych w systemie pomocy społecznej, pieczy zastępczej, rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a ustawy te nie są nawet wymienione w zestawie do zmian legislacyjnych.
3. Planowane jest utworzenie CDR (centrum dziecka i rodziny) na bazie poradni psychologiczno-pedagogicznych i powiatowych centrów pomocy rodzinie, bez wskazania gdzie umiejscowione zostaną ich zadania nie wymienione wśród zadań CDR.
4. Brak jednoznacznych informacji oraz brak określenia pod jaki resort ma podlegać nowa jednostka (CDR) wywołuje niepokoje.
5. Biorąc pod uwagę sytuację prawną i organizacyjną instytucjonalnej i rodzinnej pieczy zastępczej niepokoi zniknięcie instytucji PCPR z systemu pieczy zastępczej, gdzie zdecydowana większość PCPR to również Organizatorzy Rodzinnej Pieczy Zastępczej.
6. Pozostaje bez odpowiedzi komu powierzone zostaną zadania związane z całym trybem zabezpieczenia małoletnich poza ich środowiskiem naturalnej rodziny, w tym w trybie interwencyjnym.
7. Zastanawia kto przejmie dorobek PCPR wypracowany poza zobowiązaniami ustawowymi, np. realizowane projekty. Czy CDR przejmą koordynację i współpracę w systemie pieczy zastępczej z rodzinami biologicznymi wychowanków pieczy zastępczej?
8. Biorąc pod uwagę wcześniejsze doświadczenia placówek opiekuńczo-wychowawczych negatywnie oceniono dualizm zatrudnienia w jednej jednostce pracowników na podstawie Kodeksu Pracy i Karty Nauczyciela, a takie konsekwencje można przewidzieć po połączeniu PCPR i PPP.
9. Po wyłączeniu pieczy instytucjonalnej z systemu pomocy społecznej do dzisiaj pracownicy placówek odczuwają konsekwencje, gdyż placówki te nie są jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej ani systemu oświaty.

Zdaniem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych dążenie do poprawy warunków uczenia się oraz funkcjonowania systemu edukacji nie powinno wywoływać tak daleko idących zmian bez przewidzenia i określenia ich konsekwencji w systemie szeroko rozumianej pomocy społecznej. Specjaliści: terapeuci, psycholodzy, pedagodzy funkcjonują w systemie pomocy, wpierania rodziny i pieczy zastępczej, jednak w systemie edukacji obecnie nie ma pracowników socjalnych ani osób o zbliżonych wymaganiach kwalifikacyjnych. Powstaje więc wątpliwość czy likwidacja takich stanowisk to odpowiedź na kryzys i potrzeby tego zawodu, ponieważ ostatnio odnotowuje się coraz mniej chętnych do edukacji w tej specjalności, a po ich wykształceniu i tak mniej chętnych do pracy w zawodzie. Stowarzyszenie wskazało także, że gdyby przeanalizowano dobre praktyki aktualnej współpracy pomiędzy obecnie funkcjonującymi jednostkami tj. szkołami, SOSW, PPP, POW i PCPR, OPS być może nie powstałyby tak daleko idące plany zmian legislacyjnych, które nie uwzględniają całokształtu potrzeb wszystkich grup uczniów i ich rodzin czy opiekunów.