Żaden przepis prawa o ruchu drogowym, ani przepisy innych ustaw nie przyznają pieszemu prawa do żądania od organów zarządzających ruchem lokalizacji przejścia dla pieszych w miejscu dla nich dogodnym – uznał niedawno WSA w Gorzowie Wielkopolskim.
Pieszy niezadowolony z powodu likwidacji przejścia
Skargę na akt prezydenta miasta dotyczący zatwierdzenia projektu organizacji ruchu wniósł niezadowolony pieszy. Zakwestionował on prawidłowość likwidacji jednego z przejść dla pieszych.
Określając naruszenie swojego interesu prawnego, pieszy wskazał, że poprzez likwidację najpopularniejszego – w jego ocenie – przejścia dla pieszych uniemożliwiono mu dojście na przystanek autobusowy oraz przejście do centrum miasta z parku. Co więcej, niezadowolony uczestnik ruchu podkreślił, że po zmianach wprowadzonych przez prezydenta miasta musi przechodzić na czerwonym świetle, bez ochrony prawnej (czas oczekiwania na zielone światło wydłużył się), co naraża jego bezpieczeństwo i zdrowie.
Pieszy nie ma interesu prawnego
WSA skargę odrzucił, bowiem uznał, że interes skarżącego pieszego w lokalizowaniu przejścia dla pieszych w dogodnym dla niego położeniu nie ma żadnego potwierdzenia w przepisach ustawowych i stanowi tylko jego interes faktyczny, który nie jest chroniony przepisami prawa.
Sąd wskazał nadto, że prawo do zaskarżenia zatwierdzenia organizacji ruchu drogowego wynika z przepisu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, na mocy którego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Z unormowania wyraźnie wynika, że legitymację do zaskarżenia aktu ma każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone tym aktem, przy czym interes ten musi wynikać z przepisu prawa materialnego. Musi być to zatem taki przepis, z którego dla danego podmiotu wynikają prawa lub obowiązki pozostające w związku z konkretnym rozstrzygnięciem. Innymi słowy, interes prawny będzie posiadał taki podmiot, któremu obowiązujące przepisy przyznają określone uprawnienia lub nakładają na podmiot wymierne obowiązki.
W ocenie sądu argumentacja pieszego (utrudnienia w przechodzeniu od strony parku, wydłużony czas oczekiwania na zielone światło) nie uzasadnia stwierdzenia prawnie chronionego interesu skarżącego.
Zaskarżony akt prezydenta miasta w przedmiocie zatwierdzenia projektu organizacji ruchu nie narusza w sposób bezpośredni, konkretny i realny interes prawny pieszego.
Co istotne, żaden przepis prawa o ruchu drogowym, ani przepisy innych ustaw nie przyznają pieszemu prawa do oczekiwania od organów zarządzających ruchem usytuowania przejścia dla pieszych w miejscu dogodnym dla przekraczającego powierzchnię jezdni. Uciążliwość, na którą powołuje się skarżący pieszy, związana z likwidacją przejścia, świadczy o jego interesie faktycznym. Brak jest jednak interesu prawnego.
Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 27.03.2024 r., sygn. akt II SA/Go 60/24, orzeczenie nieprawomocne
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl
