NSA w wyroku z 16 września 2021 r. przesądził, że obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie i opłaty dodatkowej, jeżeli ta pierwsza nie zostanie uiszczona, jest obowiązkiem wynikającym z mocy prawa. W tym zakresie nie jest zatem wymagane konkretyzowanie obowiązku w drodze indywidualnego aktu administracyjnego.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie pozostawało, czy uchwała Rady Miejskiej dotycząca ustalenia Strefy Płatnego Parkowania oraz ustalenia wysokości stawek i sposobu pobierania opłat za parkowanie samochodu osobowego na drogach publicznych ma moc wiążącą. Zdaniem skarżącego uchwałę prokuratora art. 13 b ust.4 i art. 13 f ustawy o drogach publicznych nie zawierają upoważnienia do stanowienia dodatkowych przepisów dotyczących trybu badania zasadności egzekwowania opłaty dodatkowej.

WSA nie podzielił argumentów prokuratora. Sąd podkreślił bowiem, że kwestia sposobu pobierania opłaty dodatkowej z tytułu nieuiszczenia opłaty za parkowanie pozostawiona została organowi do swobodnego określenia, poza kwestiami już uregulowanymi w samej ustawie o drogach publicznych. Tym samym możliwość weryfikacji opłaty dodatkowej mieści się w granicach upoważnienia ustawowego jednostek samorządu terytorialnego.

NSA uchylił wyrok WSA i stwierdził nieważność paragrafu 9 ustęp 2 i ustęp 3 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania stanowiącego załącznik do uchwały Rady Miasta. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, że w sprawie obowiązku uiszczania opłaty parkingowej nie prowadzi się postępowania administracyjnego i nie rozstrzyga w drodze decyzji administracyjnej. Nie prowadzi się także postępowania wyjaśniającego poprzedzającego rozstrzygnięcie sprawy co do jej istoty. W konsekwencji nie jest dopuszczalne kształtowanie w akcie prawa miejscowego trybu odwoławczego od nałożenia opłaty dodatkowej na podstawie przepisów o drogach publicznych.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 września 2021 r. sygn. II GSK 1012/21

Źródło: CBOSA