Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

„Drogi o nawierzchni gruntowej, żwirowej, żużlowej i utwardzonej tłuczniem” a stawka opłaty za zajęcie pasa

„Drogi o nawierzchni gruntowej, żwirowej, żużlowej i utwardzonej tłuczniem” a stawka opłaty za zajęcie pasa fotolia.pl

W tytułowym kontekście Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że Rada Gminy w uchwale w przedmiocie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego naruszyła prawo poprzez wprowadzenie ww. rozróżnienia dróg. Jakie uzasadnienie przedstawił Sąd?

WSA w pierwszej kolejności przypomniał o tym, że jedynym ustawowym kryterium podlegającym uwzględnieniu przy ustalaniu stawki opłaty za zajęcie pasa drogowego, odnoszącym się do „rodzaju drogi”, jest wymienione w art. 40 ust. 9 pkt 2 ustawy o drogach publicznych kryterium „kategorii drogi, której pas drogowy zostaje zajęty”.

Ponadto podział drogi gminnej na „drogi o nawierzchni gruntowej, żwirowej, żużlowej i utwardzonej tłuczniem” nie mógł w ocenie Sądu zostać wywiedziony z art. 4 ustawy o drogach publicznych. Zgodnie z definicjami legalnymi zawartymi w tym przepisie: pas drogowy to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą; natomiast droga to budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 marca 2021 r., III SA/Łd 926/20

Źródło: CBOSA

Sob., 20 Mrz. 2021 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel