Postępowanie w sprawie zatrzymania prawa jazdy w przypadku odmowy przyjęcia przez skarżącego mandatu karnego, organ pierwszej instancji powinien zawiesić do czasu zakończenia postępowania w sprawie o wykroczenie.
wyrok WSA w Gdańsku z 15 grudnia 2016 r., sygn. III SA/Gd 812/16, nieprawomocny
W stanie faktycznym leżącym u podstawy przywołanego orzeczenia kierowca, który w ocenie Policji przekroczył o więcej niż 50 km/h ograniczenie prędkości obowiązujące na obszarze zabudowanym, konsekwentnie negował ten fakt – w szczególności odmówił przyjęcia mandatu karnego. Choć postępowanie o wykroczenie toczyło się nadal zarówno organ I instancji, jak i II instancji uznały sam fakt zatrzymania (faktycznego) prawa jazdy przez policjanta na drodze za wystarczającą przesłankę do zatrzymania (prawnego) prawa jazdy.
Z oceną taką nie zgodził się rozpatrujący sprawę sąd administracyjny. Wskazał, że nie podziela stanowiska prezentowanego w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych (patrz wyroki WSA w Gliwicach II SA/Gl 215/16; WSA w Warszawie VIII SA/Wa 1052/15; WSA w Bydgoszczy II SA/Bd 1025/15; WSA w Krakowie III SA/Kr 74/16), stwierdzających, że rozstrzygnięcie organu może opierać się wyłącznie na przekazanej mu informacji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie at. 135 ust. 1 pkt 1a ustawy Prawo o ruchu drogowym. Sąd uznał, że w sytuacji gdy skarżący kwestionuje ustalenia policji drogowej co do popełnienia wykroczenia, nie przyjmując mandatu karnego, właściwym do rozstrzygnięcia tych zarzutów jest prowadzący postępowanie sąd karny. W konsekwencji przyjął, że rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy w tym wypadku, od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania administracyjnego. W przypadku gdy w postępowaniu administracyjnym powstaje zagadnienie wstępne, organ administracji publicznej obowiązany jest zawiesić postępowanie.