Skierowanie na badanie lekarskie, o którym mowa w art. 99 ust. 1 pkt. 2b ustawy o kierujących pojazdami, winno mieć miejsce gdy organ administracji znajdzie się w posiadaniu informacji nasuwających zastrzeżenia co do warunków zdrowotnych kierowcy zaś źródło uzyskania tego typu informacji jest wiarygodne. Chodzi o sytuację gdy istnieją przesłanki, które z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazują na wystąpienie przeciwwskazań zdrowotnych kierowcy co do dalszego udziału w ruchu drogowym. Wyrok WSA w Warszawie z 21 września 2015 r. sygn. VII SA/Wa 519/15.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że uzależnienie od alkoholu lub środka podobnie działającego do alkoholu jest okolicznością uzasadniającą skierowanie kierowcy na badanie lekarskie, o którym mowa w art. 99 ust. 1 pkt. 2b ustawy o kierujących pojazdami. Osoba u której występuje zespół zależności alkoholowej (ZZA – będący jednostką równoważną merytorycznie z uzależnieniem od alkoholu) stwarza bowiem zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Dalej Sąd podniósł, że lekarz psychiatra jest wiarygodnym specjalistą do rozpoznania zespołu zależności alkoholowej. Rozpoznanie takiego schorzenia można zatem uznać za wiarygodne i organy administracji trafnie przyjęły, że jest wysokie prawdopodobieństwo istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez skarżącego pojazdami.
Sąd podkreślił, że przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 99 ust. 1 pkt. 2b ustawy o kierujących pojazdami organy administracji nie mają obowiązku pozyskiwania dokumentacji medycznej kierowcy, dokonywania jej analizy a w razie konieczności dopuszczania dowodu z opinii biegłych lekarzy gdyż wymagane są wiadomości specjalne. Do wydania decyzji określonej w art. 99 ust. 1 pkt. 2b cytowanej ustawy wystarcza istnienie dużej dozy prawdopodobieństwa, że w stosunku do kierowcy występują przeciwwskazania zdrowotne do jego dalszego udziału w ruchu drogowym.
Źródło: CBOSA
