"Organ prowadzący szkołę może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty. Dyrektora odwołać można jednak tylko w przypadkach szczególnie uzasadnionych, w których doszło do uchybień niepozwalających na dalsze zajmowanie stanowiska, zatem prowadzących do konieczności natychmiastowego odsunięcia osoby pełniącej funkcję kierowniczą w szkole lub placówce’’ – tak brzmiała sentencja wyroku WSA w Olsztynie.
Burmistrz miasta po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty odwołał ze stanowiska Dyrektora Szkoły Podstawowej bez zachowania okresu wypowiedzenia. Wyjaśnił, że z licznych skarg wynika, iż w placówce mają miejsce nieetyczne zachowania nauczyciela (a zarazem żony dyrektora), które są ignorowane przez dyrektora. Nauczyciel miał dopuszczać się naruszeń nietykalności osobistej uczniów, obelżywego zwracania się do wychowanków oraz naruszania ich godności osobistej. Przytoczone informacje sugerowały także, że żona dyrektora zatrudniona w placówce nierzetelnie prowadzi dokumentację swojego awansu zawodowego, obelżywie i poniżająco odnosi się do uczniów oraz narusza ich nietykalność osobistą.
Burmistrz na podstawie skarg stwierdził więc, iż szkole grozi destabilizacja w realizacji funkcji dydaktycznej, wychowawczej i oświatowej i odwołał Dyrektora ze stanowiska.
Wojewoda zaskarżył powyższe zarządzenie do WSA, wnosząc o stwierdzenie jego nieważności. Wskazał, że błędnie przyjęto, że przytoczone okoliczności stanowią nagłą przyczynę, uzasadniającą niezwłoczną reakcję organu prowadzącego.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe organ prowadzący szkołę może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty. W orzecznictwie sądów administracyjnych zwraca się uwagę na szczególnie doniosłe znaczenie uzasadnienia w przypadku aktów o charakterze uznaniowym, do których zalicza się przedmiotowe zarządzenie.
Burmistrz zarzucił dyrektorowi brak należytego nadzoru oraz zaniechania działań wobec nauczyciela (żony dyrektora), przeciwko której wnoszono skargi. Organ przypisał winę tylko na podstawie pisemnych skarg, bez upewnienia się, czy podane w nich zdarzenia miały miejsce oraz czy dyrektor miał informacje nt. złego traktowania uczniów i nie reagował. Organ też nie żądał żadnych wyjaśnień od dyrektora. Zaskarżone zarządzenie wydane zostało więc zbyt pochopnie i to w czasie wakacji, gdy nie są prowadzone zajęcia, a więc nie istniało niebezpieczeństwo narażenia uczniów na niewłaściwe traktowanie ze strony nauczyciela.
W ocenie Sądu formułowane przez Burmistrza zarzuty wymagają przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego. Nawet w przypadku potwierdzenia, że żona dyrektora faktycznie dopuściła się naruszeń, to okoliczności te nie mogą samoistnie przesądzać o rażących zaniedbaniach ze strony dyrektora szkoły.
Dyrektora odwołać można tylko w przypadkach szczególnie uzasadnionych, w których doszło do uchybień niepozwalających na dalsze zajmowanie stanowiska, zatem prowadzących do konieczności natychmiastowego odsunięcia osoby pełniącej funkcję kierowniczą w szkole lub placówce.
W rozpoznawanej sprawie nie wykazano takiego rodzaju uchybień wykonywania zadań, które nie wymagałyby natychmiastowego przerwania funkcji dyrektora.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2020 r. II SA/Ol 1025/19
