Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie rozpoznając sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego uchylającej decyzję Wójta w przedmiocie warunków zabudowy wypowiedział się co do dopuszczalnej „szerokości” reformatoryjnej decyzji organu II instancji. Jakie stanowisko zajął WSA?
Sąd zwrócił uwagę organowi odwoławczemu, że jeżeli pewne elementy konstrukcyjne decyzji organu I instancji ze względu na postać lub formę zdaniem organu orzekającego w drugiej instancji wymagają korekty, to nie można z tego tylko powodu automatycznie wymagać powtórzenia postępowania. Zdaniem Sądu po to Kolegium ma uprawnienie reformatoryjne z art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., aby mogło ono – jeżeli widzi taką potrzebę – skorygować decyzję merytorycznie. Co więcej, WSA zauważył, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się nawet na konieczność sporządzenia analizy urbanistycznej w ramach uzupełniającego postępowania dowodowego przed organem II instancji, gdyż jest ona bowiem kluczowym, ale nie jedynym dowodem w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy. Wojewódzki Sąd zauważył, że zarówno w przepisach k.p.a., jak i u.p.z.p. ustawodawca nie zastrzegł przy tym, iż dowód ten może zostać przeprowadzony jedynie przed organem I instancji. Z kolei zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego nie może być rozumiana w ten sposób, że wszystkie istotne dowody powinny zostać przeprowadzone w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, a rolą organu odwoławczego jest tylko dokonanie kontroli rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego – orzekł WSA. W ocenie Sądu zarówno postępowanie I-, jak i II-instancyjne mają w pełni charakter merytoryczny, co nie wyklucza przeprowadzenia analizy urbanistycznej przez organ II instancji i wydania decyzji co do meritum sprawy. Przeprowadzenie takiej analizy przez organ odwoławczy oraz oceny wniosków z niej płynących nie przekracza możliwości organu odwoławczego do wydania w sprawie decyzji in meriti – stwierdził Sąd.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 stycznia 2022 r., II SA/Ol 1060/21
Źródło: CBOSA
