Przepisy ustawy Prawo budowlane nie regulują zagadnienia legitymacji procesowej w tzw. procedurze "naprawczej". W postępowaniu tym nie znajduje zastosowanie art. 28 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, gdyż odnosi się on wyłącznie do strony postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, zaś przepisy procedury naprawczej nie zawierają odesłania do zastosowania tego unormowania (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2016 r. VII SA/Wa 555/16).

Cechami interesu prawnego jest to, że jest on indywidualny, konkretny, aktualny, sprawdzalny obiektywnie, jego istnienie znajduje potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, będących przesłankami zastosowania przepisu prawa. Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, czyli sytuację, w której dany podmiot jest co prawda bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, jednakże nie może tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, mającego stanowić podstawę skierowanego żądania w zakresie podjęcia stosownych czynności przez organ administracji.

Niewątpliwie kwestia posiadania interesu prawnego, który warunkuje występowanie w danym postępowaniu w charakterze strony, uzależniona jest od okoliczności konkretnej sprawy oraz przepisów znajdujących do niej zastosowanie. Z całą pewnością interes prawny w postępowaniu prowadzonym w oparciu o art. 48 ustawy Prawo budowlane posiada inwestor, właściciel czy zarządca obiektu budowlanego, albowiem do nich może być skierowana stosowna decyzja. Nie jest jednakże wykluczona sytuacja, w której inne podmioty mogą legitymować się interesem prawnym uprawniającym do udziału w tym postępowaniu.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że krąg stron w postępowaniu dotyczącym postępowania legalizacyjnego prowadzonego w trybie art. 48 Prawa budowlanego jest szerszy, niż w przypadku postępowania o wydanie pozwolenia na budowę, w którym znajduje zastosowanie definicja zawarta w art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego.

Źródło: CBOSA