Kontynuujemy temat poświęcony zasadom przeprowadzania rozprawy administarcyjnej. Tym razem omówimy zasady wezwania na rozprawę oraz jej odraczania.
Wezwanie na rozprawę administracyjną jest jednym z etapów przygotowania rozprawy. Zgodnie z art. 90 KPA organ administracji publicznej podejmuje przed rozprawą czynności niezbędne do jej przeprowadzenia, w szczególności wzywa:
- strony do złożenia przed rozprawą wyjaśnień, dokumentów i innych dowodów i do stawienia się na rozprawę osobiście lub przez przedstawicieli albo pełnomocników;
- świadków i biegłych do stawienia się na rozprawę.
Zgodnie z art. 91 KPA w wezwaniu na rozprawę określa się termin, miejsce i przedmiot rozprawy. Należy jednak pamiętać, że jest to regulacja szczątkowa a wezwanie powinno czynić zadość wymogom przewidzianym również w art. 50 i n. KPA. Stronom, świadkom, biegłym oraz państwowym i samorządowym jednostkom organizacyjnym, organizacjom i innym osobom, wezwanym do udziału w rozprawie (art. 90 § 3), doręcza się wezwanie na piśmie. Jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że oprócz wezwanych stron, uczestniczących w postępowaniu, mogą być jeszcze w sprawie inne strony, nieznane organowi administracji publicznej, należy ponadto o terminie, miejscu i przedmiocie rozprawy ogłosić w drodze obwieszczeń albo w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Termin rozprawy powinien być tak wyznaczony, aby doręczenie wezwań oraz ogłoszenie o rozprawie nastąpiły przynajmniej na siedem dni przed rozprawą.
Odroczenie rozprawy
Zgodnie z art. 94 §2 KPA kierujący rozprawą odroczy ją:
- jeżeli stwierdzi poważne nieprawidłowości w wezwaniu stron na rozprawę. Taką nieprawidłowością jest przykładowo brak doręczenia wezwania na rozprawę pełnomocnikowi strony (tak przykładowo Wyrok Naczelnego Sąd Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 9 października 1986 r. SA/Kr 799/86 LexPolonica nr 297172). Inny to zbyt późne doręczenie wezwań na rozprawę (chyba że osoba wezwana stawiła się na rozprawę i nie zgłosiła zastrzeżeń co do zbyt późnego powiadomienia o terminie rozprawy).
- jeżeli niestawienie się strony zostało spowodowane przeszkodą trudną do przezwyciężenia,
W uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2009 r. II OSK 481/08 wskazano cyt. „Z przepisu art. 94 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego wynika, iż odroczeniu podlega rozprawa, m.in. w przypadku jeżeli niestawienie się strony spowodowane zostało przeszkodą trudną do przezwyciężenia. Choroba strony należy do tego typu zdarzeń. Wbrew wywodom skargi kasacyjnej przeszkodą taka nie są jedynie przeszkody spowodowane klęską żywiołową lub inną o podobnym charakterze. Przeszkody takie można uznać za przeszkody nie do przezwyciężenia. Przepis art. 94 § 2 kpa odnosi się natomiast do przeszkód trudnych do przezwyciężenia. Nie są to pojęcia tożsame.”
- z innej ważnej przyczyny. Tutaj ocena czy wystąpiła ważna przyczyna uzasadniająca odroczenia należy do prowadzącego rozprawę.
Przykład 1: w ramach rozprawy miały być przeprowadzone oględziny działki. W wyniku dużych opadów śniegu przeprowadzenie tej czynności procesowej nie dałoby miarodajnych wyników, co uzasadnia odroczenie rozprawy.
Przykład 2: na początku rozprawy zasłabła strona postępowania. Konieczne okazało się jej przewiezienia do szpitala. Strona nie była reprezentowana przez pełnomocnika, a zdarzenie uniemożliwiło jej dalszy udział w rozprawie. Rozprawa powinna w takim przypadku zostać odroczona.
