W zakresie trybu finansowania przez jednostki samorządu terytorialnego związanych ze stwierdzaniem i dokumentowaniem zgonów przez lekarza „koronera”, brak jest odpowiednich regulacji prawnych – stwierdziła poznańska RIO.

Co mówią przepisy?

Izba przywołała art. 44 ust. 2 ustawy o finansach publicznych (ufp), zgodnie z którym jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. Z kolei art. 216 ust. 2 ufp stanowi, że wydatki budżetu JST są przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności na:

1. zadania własne jednostek samorządu terytorialnego,
2. zadania z zakresu administracji rządowej i inne zadania zlecone ustawami jednostkom samorządu terytorialnego.

RIO zauważyła, że przepis ten wskazuje na ścisłe powiązanie wydatku budżetowego z finansowaniem zadania publicznego, które zostało określone w „odrębnym przepisie”. Zatem legalność wydatku budżetowego należy ocenia w kontekście zadań JST określonych przepisami prawa.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, zgon i jego przyczyna powinny być ustalone przez: lekarza leczącego chorego w ostatniej chorobie albo kierownika zespołu ratownictwa medycznego, jeżeli zgon nastąpił w trakcie akcji medycznej. W razie niemożności dopełnienie przepisu ust. 1, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę powołaną do tej czynności przez właściwego starostę przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą obciążać rodziny zmarłego.

Z kolei zasady pokrywania kosztów stwierdzania zgonu określa § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzania zgonu i jego przyczyny. Przywołany przepis stanowi, że wydatki związane z wypłatą wynagrodzeń za ustalenie tożsamości zwłok, dokonanie oględzin, przeprowadzenie wywiadu, zapoznanie się z dokumentacją lekarską, wystawienie karty zgonu oraz wydatki związane ze zwrotem kosztów przejazdu pokrywają właściwe do spraw zdrowia i opieki społecznej organy prezydiów powiatowych (miejskich w miastach stanowiących powiaty miejskie, dzielnicowych w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych.

RIO: nie można finansować „koronera” z budżetu powiatu

Izba oceniła, że przytoczone przepisy nie mogą znaleźć zastosowania do dokonywania wydatków z budżetu powiatu, bowiem przepisy rozporządzenia z 1961 roku odnoszą się do powiatów, które – w ówczesnych strukturach podziału administracyjnego państwa – stanowiły administrację rządową.

W aktualnym stanie prawnym brak jest podstawy prawnej do ujęcia w budżetach powiatów wydatków na świadczenia usług lekarza „koronera”. Podkreślić należy, że w ramach gospodarki finansowej organom JST wolno czynić tylko to, na co pozwalają przepisy prawa (zwraca na to uwagę orzecznictwo sądowe i stanowiska regionalnych izb obrachunkowych).

Z wyjaśnieniami RIO w Poznaniu można zapoznać się tutaj.