Obowiązek szczepień wynika bezpośrednio z przepisów prawa i jako taki nie wymaga konkretyzacji w postaci odrębnej decyzji administracyjnej. Oznacza to, że jest bezpośrednio wykonalny, również na drodze postępowania egzekucyjnego.

Stanowisko takie zajął Naczelny Sąd Administracyjny w dwóch wyrokach wydanych w dniu 25 kwietnia 2018 r. (sygn. II OSK 2434/17 i II OSK 2435/17).

W stanie faktycznym leżącym u podstaw sprawy rodzice dziecka nie wyrazili zgody na jego zaszczepienie przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, poliomyelitis, odrze, śwince i różyczce. W tej sytuacji zostały przeciwko nim wystawione przez właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego tytuły wykonawczy nakazujący zaszczepienie córki (jeden tytuł na ojca, drugi na matkę – stąd dwie sprawy). Rodzice zgodnie twierdzili w szczególności, że przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie dają podstawy prawnej do zastosowania przymusu administracyjnego w przypadku niewykonania obowiązku poddania się szczepieniom u osoby zdrowej. Stanowiska takiego nie podzielił ani organ II instancji, ani właściwy wojewódzki sąd administracyjny. W minionym tygodniu skargi kasacyjne odrzucił NSA.