Uchwała w sprawie połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej nie jest aktem prawa miejscowego (Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2012 r. II OZ 108/12).
W uchwale o połączeniu SPZOZ-ów, którą w niniejszej sprawie zajmował się sąd, zawarte było ustalenie, iż uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Już takie określenie dnia wejścia w życie ww. uchwały świadczy o tym, że nie jest to akt prawa miejscowego, bowiem akty takie powinny, podlegać publikacji, a skoro akt prawa miejscowego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, to nie może wejść w życie przed jego opublikowaniem.
Nietrafne i nieuzasadnione przy łączeniu SPZOZ-ów jest powoływanie się na wyroki, które zostały wydane nie w sprawie połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, ale w sprawie przekształcenia. Te dwie kwestie tj. pierwsza - dotycząca tworzenia, przekształcenia i likwidacji i druga - dotycząca połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej były samodzielne, odrębnie uregulowane również w nieobowiązującej już ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, podobnie jak w obowiązującej od 1 lipca 2011 r. ustawie o działalności leczniczej.
Ponad to powyższa uchwała nie jest aktem prawa miejscowego ponieważ nie spełnia kryteriów charakteryzujących prawo miejscowe i pozwalających odróżnić akty prawa miejscowego od innych aktów normatywnych i administracyjnych, bowiem akty prawa miejscowego:
- zawierają rozstrzygnięcie generalne kierowane do nieokreślonego adresata,
- wywierają "skutki zewnętrzne" swymi ustaleniami (treścią prawną) są kierowane do nieoznaczonych w akcie podmiotów,
- są aktami wielokrotnego zastosowania, nie konsumują się przez jednostronne zastosowanie,
- treści ich da się na ogół określić jako uregulowanie postępowania określonych podmiotów ze względu na przymiot regulacji.
Źródło: CBOSA
