Uchwała w sprawie połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej nie jest aktem prawa miejscowego (Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2012 r. II OZ 108/12).

W uchwale o połączeniu SPZOZ-ów, którą w niniejszej sprawie zajmował się sąd, zawarte było ustalenie, iż uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Już takie określenie dnia wejścia w życie ww. uchwały świadczy o tym, że nie jest to akt prawa miejscowego, bowiem akty takie powinny, podlegać publikacji, a skoro akt prawa miejscowego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, to nie może wejść w życie przed jego opublikowaniem.

Nietrafne i nieuzasadnione przy łączeniu SPZOZ-ów jest powoływanie się na wyroki, które zostały wydane nie w sprawie połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, ale w sprawie przekształcenia. Te dwie kwestie tj. pierwsza - dotycząca tworzenia, przekształcenia i likwidacji i druga - dotycząca połączenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej były samodzielne, odrębnie uregulowane również w nieobowiązującej już ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, podobnie jak w obowiązującej od 1 lipca 2011 r. ustawie o działalności leczniczej.

Ponad to powyższa uchwała nie jest aktem prawa miejscowego ponieważ nie spełnia kryteriów charakteryzujących prawo miejscowe i pozwalających odróżnić akty prawa miejscowego od innych aktów normatywnych i administracyjnych, bowiem akty prawa miejscowego:

1. zawierają rozstrzygnięcie generalne kierowane do nieokreślonego adresata,
2. wywierają "skutki zewnętrzne" swymi ustaleniami (treścią prawną) są kierowane do nieoznaczonych w akcie podmiotów,
3. są aktami wielokrotnego zastosowania, nie konsumują się przez jednostronne zastosowanie,
4. treści ich da się na ogół określić jako uregulowanie postępowania określonych podmiotów ze względu na przymiot regulacji.

Źródło: CBOSA