„Art. 15
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 18 i 19, udzielają asystentowi rodziny odpowiedniej pomocy w wykonywaniu czynności zawodowych.
3. Plan pracy z rodziną, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje zakres realizowanych działań mających na celu przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, a także zawiera terminy ich realizacji i przewidywane efekty.
4. Liczba rodzin, z którymi jeden asystent rodziny może w tym samym czasie prowadzić pracę, jest uzależniona od stopnia trudności wykonywanych zadań, jednak nie może przekroczyć 20.”
Zgodnie z powołanym przepisem jednostki administracji rządowej i samorządowej, organizacje pozarządowe, zespół dyscyplinarny lub grupa robocza, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz inne podmioty i osoby specjalizujące się w działaniach na rzecz dziecka i rodziny są ustawowo zobowiązane do udzielenia odpowiedniej pomocy asystentowi w wykonywaniu czynności zawodowych. Odpowiednią pomoc należy rozumieć jaką pomoc możliwą w ramach kompetencji danego podmiotu oraz jego możliwości organizacyjnych.
Udzielenie pomocy oznacza, że działania wskazanych instytucji i podmiotów mają charakter wspierający a nie zastępujący działania asystenta. Pomoc przydatna będzie wszędzie tam gdzie kompetencje asystenta mogą okazać się niewystarczające do osiągniecie założonych celów pracy z rodziną. Przykładowo w celu poprawy sytuacji materialnej rodziny konieczne jest wszczęcie postępowania o stwierdzenie nabycia spadku – potrzebna może okazać się pomoc prawnika, w rodzinie występuje problem narkomanii – konieczne jest wsparcie instytucji zajmujących się problemem narkomanii. O planie pracy z rodziną była mowa przy omawianiu art. 15 ust. 1 pkt 1 i 2.
Liczba rodzin z którymi jeden asystent rodziny może w tym samym czasie prowadzić pracę, jest uzależniona od stopnia trudności wykonywanych zadań, jednak nie może przekroczyć 20. Jak już była mowa w poprzednim artykule liczba 20 nie obejmuje rodzin, z które asystent monitoruje po zakończeniu pracy z rodziną. Uzależnienie liczby rodzin od stopnia trudności wykonywania zadań zobowiązuje zarówno pracodawcę jak i zlecającego na podstawie umowy cywilnoprawnej do każdorazowego badania czy możliwe jest powierzenie pod opiekę asystenta asystentowi kolejnej rodziny.
Należy również zwrócić uwagę, że powołany przepis mówi o liczbie rodzin z którymi asystent może w tym samym czasie prowadzić pracę a nie o liczbie rodzin jaką pracodawca lub podmiot zlecający może powierzyć danemu asystentowi. Oznacza to, że przykładowo asystent zatrudniony przez dwa różne ośrodki pomocy społecznej nie będzie mógł mieć pod opieką po 20 rodzin z każdej gminy. Ustawodawca nie mówi również o tym jak ma się limit 20 rodzin do umówionego czasu pracy. W przypadku umowy o pracę wydaje się, że dotyczy on osób zatrudnianych w pełnym wymiarze czasu pracy i w mojej ocenie powinien podlegać proporcjonalnemu zmniejszeniu w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy. Przykładowo osoba zatrudniona na stanowisku asystenta w wymiarze ¼ etatu maksymalnie może mieć pod opieką 5 rodzin.
