Katalog przesłanek zawartych w art. 79 ust. 1 prawa o ruchu drogowym (dot. wyrejestrowania pojazdu) jest wyczerpujący. Nie ma wśród nich takich przesłanek, które odnoszą się do faktu, że nigdy nie istniał samochód, którego dotyczył wniosek o wyrejestrowanie.

NSA rozpoznając sprawę w przedmiocie możliwości wyrejestrowania pojazdu oparł się na znajdującym się w aktach sprawy postanowieniu Prokuratury Okręgowej o umorzeniu śledztwa, z którego wynikało, że przedmiotowy pojazd nigdy nie został wyprodukowany.

Wobec powyższego sąd uznał, że nie jest możliwe wydanie przez prezydenta miasta decyzji o wyrejestrowaniu takiego pojazdu. W szczególności organ nie może wydać takiej decyzji na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 2 prd (kradzież pojazdu), jak również na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 5 prd (trwała i zupełna utrata posiadania).

NSA nie znalazł podstaw do uznania, że pojęciem „kradzież pojazdu” należałoby objąć również przypadek oszustwa dotyczącego pojazdu nieistniejącego. Brak istnienia danej rzeczy wyklucza możliwość jej kradzieży, nie jest możliwy zabór rzeczy nieistniejącej.

Z kolei brak istnienia pojazdu warunkuje to, że nie mogło dojść do nawiązania stosunku posiadania, a następnie do utraty tego posiadania.

NSA przypomniał, że rejestracja pojazdu następuje w drodze rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej w formie decyzji po przeprowadzeniu postępowania w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych, od których ustawa i przepisy wykonawcze uzależniają dokonanie rejestracji.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22.04.2022 r., sygn. II GSK 342/22

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl