Z uwagi na czasowy charakter pozwolenia na zajęcie pasa drogowego, każdy z takich wniosków inicjuje odrębną w sensie przedmiotowym sprawę administracyjną, która podlega indywidulanemu rozpatrzeniu oraz ocenie odnośnie do istnienia, a tym samym aktualności przesłanki "szczególnie uzasadnionego przypadku", która to przesłanka – co jest nie mniej oczywiste – może na przestrzeni czasu podlegać zmianom. Tak wynika z wyroku NSA z 28 kwietnia 2022 r.

W sprawie stronie odmówiono wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. NSA oddalając skargę kasacyjną strony przypomniał, że ustanowiona na gruncie art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych pozytywna przesłanka zlokalizowania w pasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam, jest sytuacja opisana przez ustawodawcę, jako "szczególnie uzasadniony przypadek". Sąd zwrócił uwagę, że na gruncie omawianej regulacji prawnej ustawodawca operuje pojęciem niedookreślonym (nieostrym) oraz ocennym – co, w odniesieniu do stosowania tego rodzaju środka techniki prawodawczej należy uznać za świadome działanie ukierunkowane na realizację określonych celów, w tym w szczególności celu ochrony pasa drogowego.

Sąd wskazał, że pierwotnie istnienie przesłanki „szczególnie uzasadnionego przypadku”, wraz ze zmianami zachodzącymi, czy też projektowanymi w otoczeniu pasa drogowego oraz dynamiką tychże zmian, może się zdezaktualizować. Tym samym, strona skarżąca nie mogła zakładać, czy też przyjmować za pewnik, że nie dojdzie do zmiany okoliczności faktycznych, a w konsekwencji, że nie ulegnie zmianie jej sytuacja, a mianowicie, że uzyska kolejne zezwolenie zarządcy drogi stanowiące tytuł prawny upoważniający do zajęcia na warunkach w nim określonych (to jest na oznaczony czas i za określoną opłatą) oznaczonej części pasa drogowego na cele niezwiązane z funkcjonowaniem dróg.

Wyrok NSA z 28 kwietnia 2022 r. sygn. II GSK 1852/18

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl