Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie orzekł, że organ stanowiący samorządu terytorialnego nie jest uprawniony do różnicowania stawek opłat za zajęcie pasa drogowego według kryterium, które nie zostało wprost przewidziane w ustawie.
Rada Miejska podjęła uchwałę w przedmiocie zmiany uchwały ustalającej wysokość stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest gmina miejska. Skarga w przedmiocie stwierdzenia nieważności podjętej uchwały została wniesiona przez prokuratora. Zarzucał on poszczególnym przepisom zaskarżanego aktu prawa miejscowego naruszenie art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych oraz art. 94 Konstytucji RP poprzez błędne zastosowanie, polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i zawartych w niej granic swobody regulacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że organ stanowiący może wprowadzić odmienne wysokości stawek za zajęcie pasa drogowego wyłącznie przy zastosowaniu kryterium zawartym w przepisie szczególnym. Zatem – zdaniem Sądu - nie można wprowadzać różnych wysokości stawek z uwagi na kryterium podmiotowe, tj. w zależności kto urządzenie umieszcza, finansuje lub komu ma służyć, czy inne kryteria, odnoszące się do funkcji urządzeń. Zgodnie z treścią obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że ustawodawca przewidział preferencyjne stawki opłat za zajęcie pasa drogowego tylko w odniesieniu do obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej. Poza tym przypadkiem, opłaty za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń o podobnym charakterze nie powinny być odmienne.
Dodatkowo Sąd orzekł, że różnicowanie stawek może być oparte wyłącznie na kryterium przewidzianym wprost w ustawie tzn. rodzaju urządzenia, rodzaju zajęcia, które nie zawiera dodatkowych elementów preferujących, dyskryminujących, czy naruszających zasadę równości uczestników obrotu gospodarczego. Natomiast przyjęcie zróżnicowanej wysokości stawek w odniesieniu do urządzeń tego samego rodzaju, a tym bardziej w zależności od podmiotu zarządzającego, czy właściciela urządzeń tego samego rodzaju należy uznać za nieuprawnione.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 lutego 2022 r., syg. II SA/Ol 978/21. Orzeczenie jest nieprawomocne.
Źródło: CBOSA
