Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Charakter prawny zatwierdzenia organizacji ruchu

Charakter prawny zatwierdzenia organizacji ruchu fotolia.pl

Zatwierdzenie przez starostę organizacji ruchu na drodze powiatowej (§ 2 ust. 1 pkt 1 lit. d i § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem - Dz.U. Nr 177, poz. 1729) nie jest aktem organu samorządu powiatowego w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 5 ani pkt 6 p.p.s.a. [Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi], ani czynnością organu powiatu w rozumieniu art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1592 ze zm.) w związku z art. 3 § 3 p.p.s.a., lecz jest czynnością materialno-techniczną, w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Wyrok NSA z dn. 23 marca 2011 roku, sygn. I OSK 736/10 

  W przywołanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny – przy okazji rozpatrywania skargi przedsiębiorcy na zatwierdzoną przez starostę organizację ruchu na drodze powiatowej obejmującą umieszczenie znaku drogowego B-18 zakazu wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej przekraczającej 8t – rozważył jaki charakter prawny ma zatwierdzenie organizacji ruchu. Sąd zauważył, że kwalifikacja charakteru prawnego zatwierdzenia wynika bezpośrednio z przepisów § 2 ust. 1 pkt 1 lit d) i ust. 2 oraz § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem. Przepisy te wprost stanowią, że zatwierdzenie organizacji ruchu, jako jedno z działań w zakresie zarządzania ruchem, jest „czynnością organizacyjno – techniczną". Taka kwalifikacja tego działania organu zarządzającego ruchem drogowym zawarta w akcie powszechnie obowiązującym sytuuje tę czynność w płaszczyźnie art. 3 p.p.s.a., jako, zdaniem składu orzekającego NSA w tej sprawie, czynność materialno – techniczną w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Przemawiają za tym dwa istotne argumenty:

  • po pierwsze, ma ona charakter nie tylko generalny lecz także konkretny, dotyczący uprawnień i obowiązków każdego uczestnika ruchu drogowego wynikających z ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym;
  • po drugie, starosta nie występuje tu jako organ samorządu terytorialnego – reprezentujący zarząd powiatu jako zarządcę drogi powiatowej (art. 19 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych), lecz jako samodzielny organ administracji publicznej zarządzający ruchem na określonych drogach publicznych na mocy art. 10 ust. 5 z zastrzeżeniem ust. 6 Prawa o ruchu drogowym.

Nie jest to zatem, zdaniem składu orzekającego NSA w tej sprawie, ani akt ani czynność prawna lub faktyczna, o jakich mowa w art. 87 ust. 1 i art. 88 ustawy z dnia 5 czerwca 1988 r. o samorządzie powiatowym. Z tego względu Sąd rozstrzygnął zgodnie z przytoczoną na wstępie tezą.

Czw., 17 Lst. 2011 0 Komentarzy Dodane przez: Grzegorz P. Kubalski