W myśl art. 130a ust. 2a ustawy, od usunięcia pojazdu odstępuje się, jeżeli przed wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu lub w trakcie usuwania pojazdu ustaną przyczyny jego usunięcia. Jeżeli wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu w przypadkach, o których mowa w ust. 1-2, spowodowało powstanie kosztów, do ich pokrycia jest obowiązany właściciel pojazdu.
Przepis ust. 10i stosuje się odpowiednio. Ten ostatni stanowi, że jeżeli w chwili usunięcia pojazd znajdował się we władaniu osoby dysponującej nim na podstawie innego niż własność tytułu prawnego, osoba ta jest zobowiązana solidarnie do pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 10h. Według art. 130a ust. 10h koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10d i 10i. Decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta.
Analizując wskazane przepisy, przyjąć należy, że przepisy Prawa o ruchu drogowym nie pozwalają przy orzekaniu w przedmiocie nałożenia opłaty na jakąkolwiek uznaniowość, w tym - na ustalenie wysokości kosztów związanych z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu w zależności od stopnia zawinienia, rodzaju przewinienia bądź zależnie od tego, na jakim etapie usuwania właściciel powrócił do pojazdu. Niemniej, brak jest podstaw by przyjąć, iż samo wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu stanowi podstawę do wydania decyzji, w zw. z art. 130a ust. 2a ustawy. Obowiązek taki powstaje dopiero wówczas, gdy wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu, następnie cofniętej, spowodowało powstanie określonych, kosztów.
Ustawodawca ustanowił mechanizm ustalania opłat za usunięcie pojazdów, który jest niezależny od faktycznej (rzeczywistej) wysokości tych opłat w konkretnym przypadku. Rada powiatu związana jest stawkami maksymalnymi określonymi w ustawie, ale waloryzowanymi w drodze obwieszczeń ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Została ona zobowiązana do określenia w drodze uchwały konkretnych stawek nieprzekraczających kwot ustalonych w wyniku waloryzacji ministra dokonywanej w obwieszczeniu, która dodatkowo corocznie powinna być zmieniana biorąc pod uwagę zarówno konieczności sprawnej realizacji zadań związanych z usuwaniem pojazdów oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt: VII SA/Wa 1132/18
