W poprzednim numerze dodatku branżowego KWRziST Dziennika Warto Wiedzieć przedstawiliśmy wizję stanu transportu w Polsce w roku 2020 wynikającą z opracowywanej właśnie Strategii Rozwoju Transportu do 2020 roku (z perspektywą do 2030 roku). Kontynuując prezentację tego dokumentu tym razem przedstawiamy zaproponowane cele.

Układ celów Strategii jest wyjątkowo skomplikowany – wyróżnia ona bowiem cel główny, dwa podporządkowane mu cele strategiczne, 6 celów szczegółowych horyzontalnych i 7 celów operacyjnych (sektorowych, gałęziowych).

Celem głównym Strategii jest zwiększenie dostępności transportowej, poprawa bezpieczeństwa uczestników ruchu i efektywności sektora transportowego poprzez tworzenie spójnego, zrównoważonego i przyjaznego użytkownikowi systemu transportowego w wymiarze krajowym, europejskim i globalnym.

Cele strategiczne to:

1.    Stworzenie nowoczesnej i wydajnej infrastruktury transportowej państwa (cel infrastrukturalny)
2.    Stworzenie efektywnych systemów przewozowych i sprawnych rynków transportowych (cel rynkowy).

Cele te zostaną osiągnięte poprzez realizację celów operacyjnych (sektorowych, gałęziowych) dedykowane poszczególnym sektorom transportu.

W ten sposób wyróżnione zostają cele (szczegółowo rozpisane zostały cele infrastrukturalne):

1)    drogowe:
a)    powiększenie ogólnej sieci dróg utwardzonych w perspektywie 2030 roku o 37 tys. kilometrów w porównaniu ze stanem w roku 2010;
b)    stworzenie sieci około 2000 km autostrad i 5300 km dróg ekspresowych;
c)    zbudowanie obwodnic drogowych przynajmniej 1/3 z istniejących w Polsce 904 miast najbardziej obciążonych ruchem tranzytowym;

2)    kolejowe:
a)    modernizacja istniejącej sieci linii kolejowych tak, aby w 2030 roku około 90$ tej sieci było w stanie dobrym i aby około 30% odcinków sieci pozwalało na kursowanie pociągów z prędkością co najmniej 120 km/h;
b)    zbudowanie do 2020 roku pierwszych 450 km KDP (sieć „Y”), a do 2030 roku w miarę możliwości, dalsza rozbudowa między dużymi aglomeracjami oraz w relacji Berlin-Warszawa oraz Wrocław-Praga;
c)    modernizacja około 30 terminali przystosowanych do obsługi przez kolej intermodalnych przewozów kontenerowych;

3)    wodne śródlądowe:
a)    do 2020 roku dokończenie realizacji „Programu dla Odry 2006”,
b)    modernizacja połączenia wodnego śródlądowego Odra – Wisław – Zalew Wiślany,
c)    realizacja Programu Wieloletniego przywrócenia parametrów eksploatacyjnych na wybranych śródlądowych drogach wodnych w Polsce,
d)    podjęcie decyzji w sprawie budowy połączenia Dunaj – Odra – Łaba,
e)    do 2030 roku realizacja procesu dostosowania polskich dróg wodnych do standardów europejskich;

4)    morskie:
a)    rozbudowa portu zewnętrznego w Świnoujściu obejmująca wybudowanie do 2014 roku terminala LNG, obsługującego nowy rodzaj operacji portowych, jakimi będą przeładunki gazu LNG oraz budowę do 2020 roku głębokowodnych nabrzeży dedykowanych do obsługi drobnicy konteneryzowanej i ro-ro,
b)    budowa głębokowodnych torów podejściowych do polskich portów morskich,
c)    poprawa dostępności portowych urządzeń do odbioru odpadów;

5)    lotnicze:
a)    modernizacja terminali pasażerskich na lotniskach tak, aby w 2030 roku posiadały łączną przepustowość na poziomie około 80-85 mln pasażerów rocznie,
b)    zwiększenie dostępności do istniejących portów lotniczych poprzez zwiększenie lądowych połączeń (transport kolejowy i drogowy),
c)    skomunikowanie portów lotniczych, w sieci TEN-T z krajową siecią transportu kolejowego,
d)    budowa CPL,
e)    implementacja inicjatyw związanych z Single European Sky (SES), służących zwiększeniu przepustowości przestrzeni powietrznej;

6)    miejskie:
a)    przekształcenie sieci transportowej miasta w sprawny i funkcjonalny element infrastruktury regionu i systemu transportowego kraju, zapewniający dogodne powiązania z innymi regionami i z europejskim systemem transportowym,
b)    zorganizowanie sprawnego, zgodnego z oczekiwaniami mieszkańców przemieszczania osób wewnątrz miasta i ułatwienie przemieszczania do obszarów zewnętrznych,
c)    zorganizowanie sprawnego przemieszczania samochodów ciężarowych, w jak najmniejszym stopniu zakłócającego ruch w mieście;
d)    zapewnienie równowagi pomiędzy zdolnością transportu do służenia rozwojowi ekonomicznemu, a poszanowaniem środowiska naturalnego i poprawą życia w przyszłości;

7)    logistyczne – współmodalność transportu – tworzenie sprzyjających warunków do rozwoju spójnej sieci terminali logistycznych i platform multimodalnych.

Niezależnie od celów ukierunkowanych na poszczególne branże przewidziane są cele horyzontalne:
1.    Tworzenie warunków do rozprzestrzeniania procesów rozwojowych i tworzenia sieci
2.    Zarządzanie zintegrowanym systemem transportowym (integracja podsystemów, intermodalność i interoperacyjność)
3.    Rozwiązania inteligentne i innowacje
4.    Rozwiązania proekologiczne
5.    Bezpieczeństwo i niezawodność
6.    Racjonalne finansowanie