Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 14 października 2025 r. (sygn. III SA/Gl 237/25) uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty dotyczące odmowy przywrócenia terminu do dokonania zgłoszenia nabycia/zbycia 100 pojazdów przez spółkę S. z o.o. Sprawa dotyczyła prawidłowego stosowania art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, a także art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19.

Wszystko zaczęło się od zawiadomień, które 29 lipca 2021 r. zostały złożone przez spółkę S., a które dotyczyły zbycia 100 pojazdów dokonanego 11 czerwca 2021 r. Z perspektywy prawa – zrobiono to po wymaganym terminie 30 dni, jednak organ dopiero w grudniu 2023 r. poinformował przedsiębiorcę o uchybieniu terminu i jednocześnie wyznaczył 30-dniowy termin na złożenie wniosku o jego przywrócenie. Spółka w styczniu 2024 r. wniosła odpowiednie wnioski, wskazując jako przyczynę opóźnienia w złożeniu zawiadomień, pandemię COVID-19 i wynikające z niej trudności organizacyjne. Zarówno organ I instancji, jak i SKO odmówiły przywrócenia terminu, argumentując m.in., że przedsiębiorca nie wykazał dostatecznie, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

WSA uznał jednak, że organy naruszyły fundamentalne zasady postępowania administracyjnego. Sąd zwrócił uwagę, że organy nie ustaliły, których pojazdów dotyczyło uchybienie, jaki był zakres przekroczenia terminu, ani czy chodziło o nabycie, czy też zbycie określonych pojazdów. Uzasadnienia organów nie spełniały wymogów art. 107 § 3 k.p.a. Ponadto pominięto analizę przepisów ustawy COVID-19 dotyczących zawieszenia biegu terminów i obowiązku zawiadomienia strony o uchybieniu niezwłocznie po jego stwierdzeniu.

Sąd podkreślił również, że zawiadomienie skierowane do spółki po ponad 2,5 roku od dokonania zgłoszeń nie odpowiadało wymogom rzetelnego postępowania, co w konsekwencji mogło wpłynąć na możliwość dostatecznego wykazania przez stronę braku winy w uchybieniu terminu. W konsekwencji, w ocenie sądu doszło do naruszenia art. 7, art. 8 § 1 i art. 9 k.p.a., dotyczących obowiązków organów w zakresie prawdy obiektywnej, uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu obywateli, zaufania do władzy publicznej oraz informowania strony o okolicznościach istotnych dla jej sytuacji prawnej.

WSA uchylił postanowienia obu instancji i zobowiązał organy do ponownego rozpatrzenia sprawy z uwzględnieniem wskazań sądu. Na rzecz spółki zasądzono 597 zł tytułem zwrotu kosztów.

Wyrok WSA w Gliwicach z 14 października 2025 r. (sygn. III SA/Gl 237/25)

Źródło: CBOSA