Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Za pojazd przejęty również należy się wynagrodzenie

Za pojazd przejęty również należy się wynagrodzenie fotolia.pl

Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. postanowieniem po rozpoznaniu wniosku R. K., postanowił odmówić przyznania dozorcy zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenie za dozór nad pojazdem  oraz odmówić wypłaty wynagrodzenia z tytułu przetransportowania w/w pojazdu. 

W uzasadnieniu podano m. in., że według dyspozycji usunięcia pojazdu, przedmiotowy pojazd został przetransportowany na parking "A" w T. Pismem  Urząd Miasta w T. Wydział Komunikacji poinformował, że w związku z likwidacją parkingu firmy "A" w T.  wszystkie pojazdy usunięte z drogi na terenie miasta  na podstawie art. 130a ust. 1, 2 i 3 p.r.d. należy przewozić na parking prowadzony przez firmę "B" w T. W związku z likwidacją parkingu "A" w/w pojazd został przewieziony w dniu [...]r. na parking R. K.. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa z żądaniem przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdów w trybie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, może wystąpić podmiot, który według dyspozycji usunięcia pojazdu był wyznaczony do usuwania i przechowywania pojazdów 

Zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego złożył pełnomocnik R. K.. W związku z powyższym wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia, ewentualnie o wskazanie od jakiego podmiotu należy się wynagrodzenie dla R. K. za przechowywanie pojazdów, których własność przeszła na rzecz Skarbu Państwa i które zostały usunięte na mocy art. 130a p.r.d. 

W uzasadnieniu podano m. in., że argumentacja organu nie jest precyzyjna i organ nie powinien poprzestać wyłącznie na fakcie, że urzędnicy Miasta T. nie chcą wydać wiążącej odpowiedzi, czy wydali zlecenie przeniesienia pojazdów na inny parking.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: 

Nie można zgodzić się z ustaleniem organów, że stosunek administracyjnoprawny w niniejszej sprawie nie został nawiązany pomiędzy R. K., a Skarbem Państwa i że stosunek ten został nawiązany jedynie pomiędzy Skarbem Państwa, który reprezentuje Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., a firmą "A" B. G. 

Nie budzi wątpliwości, że parking prowadzony przez R. K. w dacie przetransportowania tam przedmiotowego pojazdu był parkingiem wyznaczonym w rozumieniu art. 130a p.r.d. Nie budzi również wątpliwości, że usuwane pojazdy z drogi w sytuacjach takich, jaka zaistniała w niniejszej sprawie, winny być przewożone na tego rodzaju parkingi wyznaczone. Skoro parking B. G. uległ likwidacji, stąd pojazd należało przetransportować na inny parking spełniający wymagania z art. 130a p.r.d. i była to kontynuacja przechowywania usuniętego pojazdu, która nie została w żaden sposób zakwestionowana przez organ administracyjny. W tej sytuacji nie budzi wątpliwości, że istniał stosunek administracyjnoprawny łączący R. K. i Skarb Państwa, który winien skutkować przyznaniem mu ewentualnego wynagrodzenia za dozór usuniętego z drogi pojazdu. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy winny mieć na uwadze powyższe ustalenia, bacząc by nie naruszono reguł postępowania, przyznając wnioskodawcy adekwatne wynagrodzenie, którego wysokości Sąd nie przesądza, gdyż wymaga to dokonania szczegółowych obliczeń przez organ(y). 

II SA/Gl 301/15 - Wyrok WSA w Gliwicach

Źródło : CBOSA

Pt., 15 St. 2016 0 Komentarzy Dodane przez: Marcin Maksymiuk