Ekrany akustyczne należy zaliczyć do urządzeń budowlanych w rozumieniu art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego jeżeli są objęte pozwoleniem na budowę.

Natomiast jeżeli mają być ustawiane przy drodze po jej zbudowaniu i nie były objęte pozwoleniem na budowę, wymagają pozwolenia na budowę tak jak wszystkie inne obiekty budowlane i roboty budowlane nie wymienione w art. 29 Prawa budowlanego.

Powyższe stanowisko wynika z wykładni: art. 4 pkt 1 i 2 ustawy o drogach publicznych oraz § 1 ust. 1, ust. 3 pkt 1d, § 2, § 174-180 (przepisy te odnoszą się do kwestii zapewnienia m.in.  ochrony przed hałasem poprzez zastosowanie urządzenia ochrony obiektów i obszarów w postaci ekranów akustycznych) rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, a także z i § 1, § 2 i § 180 pkt 11 (przepis ten określa, że obiekt inżynieryjny w zależności od potrzeb, usytuowania i przeznaczenia powinien być wyposażony w szczególności w m.in. ekrany przeciwhałasowe) rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie.

Przywołane powyżej akty wykonawcze określają ekrany akustyczne (przeciwhałasowe) jako urządzenia budowlane.

Oprócz powyżej omówionych kwestii kwalifikacji ekranów akustycznych w przepisach ustawy - Prawo budowlane oraz w ustawie o drogach publicznych i aktach wykonawczych do tej ustawy, organy nadzoru budowlanego powinny zawsze rozstrzygnąć kwestię, czy skarżący jako właściciel nieruchomości przy której przewidziana jest budowa (rozbudowa, modernizacja) drogi publicznej może mieć wpływ na to, czy przy jego nieruchomości będą usytuowane ekrany akustyczne i czy mieści się to w ramach posiadanego przez niego interesu prawnego, bądź narusza ten interes.

Źródło: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2013 r. II OSK 1603/11