Indie są jednym z największych na świecie państw federalnych. W odróżnieniu jednak od wielu innych państw należących do tej grupy posługują się ujednoliconym systemem oznakowania pojazdów.
Standardowy numer rejestracyjny składa się z trzech części:
- pierwsza grupa znaków składa się z dwóch liter i oznacza stan (lub terytorium federalne), w którym pojazd jest zarejestrowany (np. BR oznacza Bihar, GJ – Gujarat, MN – Manipur, RJ - Rajasthan);
- druga grupa znaków składa się z dwóch cyfr i co do zasady oznacza dystrykt, w którym pojazd jest zarejestrowany. Występują tu jednak wyjątki – część kodów jest przypisanych do poszczególnych kategorii pojazdów, np. kody 30 i 31 w stanie Assam (AS) przypisane są pojazdom policyjnym. W przypadku dużych dystryktów, którym przypisanych jest kilka kodów cyfrowych często poszczególne kody mają dodatkowe znaczenie, np. wskazanie urzędu rejestracyjnego w ramach dystryktu (tak jest np. w dystrykcie Bangalore), albo typ pojazdu (np. w dystrykcie Kalkuta);
- trzecia grupa znaków składa się z czterech cyfr poprzedzonych ewentualnie jedną lub dwiema literami. Litery są dodawane w przypadku wyczerpania wcześniejszej puli numerów. W niektórych stanach stosowane są tutaj dodatkowe, specyficzne zasady (np. rezerwowanie określonych liter dla pojazdów administracji).
Charakter pojazdu jest odzwierciedlony poprzez kolorystykę numeru rejestracyjnego. I tak:
- pojazdy prywatne mają czarne znaki na białym tle;
- pojazdy służbowe mają czarne znaki na żółtym tle;
- pojazdy przeznaczone do wynajmowania mają żółte znaki na czarnym tle.
Sam wygląd tablicy rejestracyjnej nie jest znormalizowany – w efekcie występuje ich duże zróżnicowanie – włącznie ze stosowaniem różnych alfabetów do zapisania numeru rejestracyjnego (w Indiach na potrzeby cenzusu wyróżnianych jest 122 języków posługujących się co najmniej kilkunastoma alfabetami). Często również stosowane jest malowanie numeru rejestracyjnego bezpośrednio na pojeździe.
O ile standardowe numery rejestracyjne (i tablice) są znormalizowane w całym kraju, to poszczególne stany mają odrębne schematy tablic dealerskich (najczęściej jednak z literami TN oraz białymi znakami na czerwonym tle) i tymczasowych (najczęściej jedną z grup literowych: T, TE, TI, TL i TR oraz czerwonymi znakami na żółtym tle).
Pojazdy o statusie dyplomatycznym mają numery rejestracyjne złożone z dwóch liter (CD – korpus dyplomatyczny, CC – korpus konsularny, UN – ONZ), przed którym występuje cyfrowy kod kraju, a po którym – numer porządkowy pojazdu. Tablice mają białe znaki na niebieskim tle.
Odrębny system numerów rejestracyjnych stosowany jest w odniesieniu do pojazdów wojskowych.