O stopień awansu zawodowego może ubiegać się nauczyciel zatrudniony tj. pozostający w stosunku pracy na stanowisku nauczyciela. W przeciwnym razie przepisy Karty Nauczyciela nie znajdują zastosowania, a tym samym niedopuszczalne jest nadanie określonej osobie kolejnego stopnia awansu zawodowego.
W obecnym stanie prawnym żadna inna praca - poza pracą objętą przepisami art. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 Karty Nauczyciela - nie jest uznawana za pracę nauczycielską ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2006r. I UK 319/05 Pr.Pracy 2006/9/28 ). Okoliczność braku spełnienia przesłanki bycia czynnym zawodowo nauczycielem eliminuje kandydata do awansu z możliwości jego otrzymania i jest to niezależne od tego, czy spełnia on dalsze, szczegółowe kryteria umożliwiające otrzymanie awansu.(…) Mając na uwadze powyższe należy odpowiedzieć na pytanie, czy osoba nie będąca nauczycielem może uzyskać stopień awansu zawodowego przewidziany dla nauczycieli i czy uzyskany w takiej sytuacji akt nadania stopnia awansu zawodowego obarczony jest wadą rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt. 2 Kpa.
Jak trafnie stwierdził w wyroku z dnia 7 października 2010r. w sprawie II OSK 1521/10 Naczelny Sąd Administracyjny LEX nr 965192 o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony, oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze - skutki, które wywołuje decyzja. Oczywistość naruszenia prawa polega na rzucającej się w oczy sprzeczności między treścią rozstrzygnięcia a przepisem prawa stanowiącym jego podstawę prawną. Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności - gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji, jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.
Pomimo, iż Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku powołał się na bogate już orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w tej materii, to jednak z niezrozumiałych powodów nieprawidłowo ocenił, że nadanie osobie która nie jest nauczycielem stopnia awansu zawodowego nie narusza prawa w sposób rażący. W przekonaniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z treści art. 156 § 2 Kpa nie wynika aby niedopuszczalne było stwierdzenie nieważności decyzji podjętej z rażącym naruszeniem prawa z uwagi na upływ 8 lat od jej wydania. Nie stanowi też negatywnej przesłanki w rozumieniu wymienionego przepisu okoliczność, iż decyzja nie została wcześniej w żadnej formie zakwestionowana. Tym samym argumentacja przedstawiona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oraz oparty na niej wyrok narusza art. 156 § 2 Kpa, prowadzi bowiem do ustanowienia dodatkowych, nie przewidzianych w ustawie negatywnych przesłanek uniemożliwiających stwierdzenie nieważności decyzji. Narusza też art. 1 i art. 3 ustawy – Karty Nauczyciela określającej jej zakres podmiotowy. W sytuacji gdy I.B. w dniu podjęcia postępowania kwalifikacyjnego nie mieściła się w zakresie podmiotowym ustawy – Karta Nauczyciela, to nadanie jej stopnia awansu zawodowego rażąco naruszało prawo i to bez potrzeby oceniania czy staż został odbyty w prawidłowy sposób.
Wyrok NSA z dnia 7 marca 2012 r. sygn. I OSK 1337/11
Źródło: Orzecznictwo NSA
