Zgodnie z art. 165 ust. 7 ustawy - Prawo oświatowe osoby niebędące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego.

Dodatkową naukę języka polskiego dla tych osób organizuje organ prowadzący szkołę. 

Dodatkowo w ust. 9 przywołanego przepisu wskazano, że z prawa do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego mogą skorzystać także osoby będące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki. Jednakże w przypadku tych osób ustawodawca ograniczył okres korzystania z takiego uprawnienia do nie dłużej niż 12 miesięcy.

Szczegółowe zasady dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego reguluje par. 17 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 sierpnia 2017 r. w sprawie kształcenia osób niebędących obywatelami polskimi oraz osób będących obywatelami polskimi, które pobierały naukę w szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw.

W myśl rozporządzenia bezpłatna, dodatkowa nauka języka polskiego jest organizowana przez organ prowadzący w szkole, w której uczeń realizuje naukę zgodnie z podstawą programową kształcenia ogólnego w formie dodatkowych zajęć lekcyjnych z języka polskiego.

Dodatkowe zajęcia lekcyjne z języka polskiego są prowadzone indywidualnie lub w grupach w wymiarze pozwalającym na opanowanie języka polskiego w stopniu umożliwiającym udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych, nie niższym niż 2 godziny lekcyjne tygodniowo.

Tygodniowy rozkład oraz wymiar godzin dodatkowych zajęć lekcyjnych z języka polskiego ustala, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, dyrektor szkoły, w której są organizowane te zajęcia.