Do Zespołu Edukacji, Kultury i Sportu KWRiST wpłynęło pismo od sejmowej Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej w sprawie dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół.

Jak wskazali nadawcy Komisja otrzymała korespondencje od rodziców dzieci niepełnosprawnych z prośbą o zmianę art. 39a ustawy - Prawo oświatowe, ponieważ aktualny sposób obliczania zwrotu kosztów za dowóz dzieci niepełnosprawnych do szkoły przez rodziców własnym samochodem nie pokrywa w pełni poniesionych wydatków.

Rodzice dzieci niepełnosprawnych podnoszą, że ustawa mówi o "zwrocie rodzicom kosztów przewozu..." czyli wprost wskazuje, że powinny zostać uwzględnione wszystkie wydatki związane z przewozem dziecka, a więc zakup paliwa, amortyzacja i pozostałe wydatki eksploatacyjne. Natomiast zawarte w art. 39a ust. 2 wskaźniki c i d w ocenie rodziców dzieci niepełnosprawnych są problematycznie i różnie interpretowane oraz nie sumują pełnego zwrotu nawet za paliwo.

Wskaźnik c dotyczący średniej ceny jednostki paliwa w danej gminie jest ustalany raz na cały rok szkolny a w tym czasie może dojść do dużych zmian w cenach. Zaś wskaźnik d odnosząc się do "danych producenta pojazdu" nie uwzględnia samochodów kilkunastoletnich, które spalają więcej niż samochody nowe. 

W piśmie skierowanym do Komisji rodzice dzieci niepełnosprawnych zaproponowali, aby średnie zużycie paliwa dla pojazdów używanych było liczone na podstawie oświadczenia rodzica (właściciela samochodu) a cena paliwa jako średnia z rozliczanego miesiąca. Aby zwrot kosztów przewozu był naliczony w pełnej wysokości zawnioskowano także o doliczenie amortyzacji i pozostałych wydatków eksploatacyjnych.

Na gruncie powyższego rodzice dzieci niepełnosprawnych przedłożyli także nowe brzmienie wzoru określającego zwrot kosztów jednorazowego przewozu (art. 39a ust. 2 PO):

Koszt = (a-b) x c

gdzie:

a - liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania do miejsca nauki dziecka i z powrotem, a także przewozu rodzica z tego miejsca do miejsca zamieszkania lub miejsca pracy

b - liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania rodzica do miejsca pracy, jeżeli nie wykonywałby przewozu dziecka niepełnosprawnego do szkoły

c - stawka za 1 km przebiegu pojazdu określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy o transporcie drogowym.

Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego została poproszona przez przewodniczącego sejmowej Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o rozważenie powyższych propozycji.