Zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Jak zauważa się w orzecznictwie, dla uznania legitymacji skargowej podmiotu nie jest wystarczające wykazanie, że uchwała podjęta przez organ gminy narusza jego interes faktyczny (pojmowany w sposób subiektywny). Podmiot wykazać powinien bowiem, że interes ten znajduje ochronę w obiektywnie pojmowanym porządku prawnym. Naruszenie interesu prawnego, o jakim mowa w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, to w istocie takie naruszenie subiektywnie pojmowanego przez skarżącego jego interesu. Zdaniem NSA obiektywnie polega ono na nieprzestrzeganiu przez organ, norm prawnych powszechnie obowiązujących (wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r., IV SA 346/93). Dla jego wykazania skarżący musi wskazać zatem norm prawa materialnego lub procesowego, z których wynikają określone indywidualne prawa lub obowiązki tego podmiotu (wyrok NSA z dnia 20 lipca 2011 r. II OSK 902/11).
Na podstawie powyższych rozważań należy oprzeć odpowiedz na pytanie, czy rodzic ucznia posiada interes prawny, o którym mowa we wspomnianym art.. 101 ustawy o samorządzie gminnym, w tym, aby jej przekształcenie bądź likwidacja szkoły były przeprowadzane prawidłowo ,a zatem, czy istnieje przepis prawa, który ten interes zapewnia i do którego naruszenia może dojść.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, rodzic ucznia uczęszczającego do szkoły ma interes prawny w tym, aby jej przekształcenie bądź likwidacja były przeprowadzane prawidłowo, w trybie określonym ustawowo, w tym przy poszanowaniu gwarancji proceduralnych przysługujących temu rodzicowi z mocy art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Z przepisu tego wynika prawo podmiotowe rodzica ucznia do uzyskania informacji o zamiarze likwidacji (przekształcenia) szkoły, do której uczęszcza jego dziecko. Prawo to ma fundamentalne znaczenie, jako urzeczywistniające konstytucyjną zasadę pewności prawa, wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP, a która to zasada wyklucza zaskakiwanie jednostki nagłą zmianą sytuacji prawnej, w tym kształtowanej przez normy prawa miejscowego. Rzeczony art. 59 ust. 1 u.s.o., tworząc prawo podmiotowe rodziców do informacji o zasadniczych kwestiach dotyczących szkoły, do której uczęszcza ich dziecko, stanowi zatem także realizację konstytucyjnej zasady ochrony interesów znajdujących się w toku. Nie może bowiem budzić wątpliwości prawo rodziców do opieki i troski nad wykształceniem ich dzieci, wynikające m.in. zwłaszcza z art. 70 ust. 3, jak też art. 48 ust. 1 i art. 53 ust. 3 Konstytucji RP. Stosowne uprawnienie jest dodatkowo wzmacniane przysługującym rodzicom prawem refleksowym od samego prawa ich dziecka do nauki (art. 70 ust. 1 Konstytucji RP), które uczęszcza do szkoły objętej procesem przekształceń bądź likwidacji. Naruszenie zawartego w art. 59 ust. 1 u.s.o. prawa rodzica do informacji o zamiarze likwidacji czy przekształcenia szkoły przez organ ją prowadzący może być zatem kwalifikowane jako naruszenie interesu prawnego, o którym mowa w art. 101 u.s.g. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2014 r., I OSK 3045/2013).
