Ciekawą sprawę rozpatrywał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Dyrektor szkoły podstawowej, działając na podstawie statutu szkoły, udzielił nagany jednemu z uczniów oraz zawiesił prawo do udziału w imprezach i uroczystościach w szkole i poza szkołą na okres trzech miesięcy.
Rodzice ucznia złożyli odwołanie do Rady Pedagogicznej Szkoły, która zmniejszyła wymierzoną karę o część dotyczącą zawieszenia prawa do udziału w imprezach i uroczystościach w szkole i poza szkołą. Rodzice nadal niezadowoleni z takiego załatwienia sprawy wnieśli odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do SKO. SKO stwierdziło niedopuszczalność odwołania. Na to postanowienie została wniesiona skarga, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że dziecko w wieku w którym podlega obowiązkowi szkolnemu pozostaje zarówno pod opieką rodzicielską (wykonywaną przez rodziców bądź opiekunów) jak i pod zakładową pieczą wychowawczą wykonywaną przez szkołę. Pewne punkty styczne tych dwóch różnych uprawnień do wychowania - przez rodziców i przez szkołę - wynikają z istnienia tego samego podmiotowego odniesienia (uczeń – dziecko) i w zasadzie z tych samych podstawowych celów wychowania jakimi są: ochrona osoby ucznia-dziecka, dbanie o jego rozwój, zapewnienie mu samodzielności życiowej przez przygotowanie do pracy dla społeczeństwa. Władztwa te - rodziców i szkoły mają równorzędną ustawową podstawę prawną. ustanawiają się wobec siebie na zasadach pewnej autonomii i niezależności, ale nie wbrew prawu. Prawnie się również nie wyłączają.
Rodzice opierają swoja władzę rodzicielską na przepisach regulujących treść władzy rodzicielskiej, dla szkoły jest to ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Z ustawy tej wynika, iż organami władzy szkoły są dyrektor szkoły i rada pedagogiczna. Organom tym przysługuje specjalny rodzaj władzy (uprawnień) wobec korzystających z działalności szkoły tj. wobec uczniów (zwanych w doktrynie użytkownikami). Uprawnienia te nazywa się władztwem zakładowym. Jest ono konsekwencją prawnego uregulowania stosunku użytkownika zakładu wobec zakładu i jego organów. To uregulowanie stosunków użytkownika z zakładem staje się dla szkoły jej charakterystyczną prawną formą działania.
W tych ramach mieści się również całość tzw. władztwa pedagogicznego szkoły, w tym dyrektora i rady pedagogicznej wobec ucznia. W myśl przepisu art. 40 ust. 1 ustawy o systemie oświaty – rada pedagogiczna jest kolegialnym organem szkoły w realizacji jej statutowych zadań dotyczących kształcenia, wychowania i opieki.Kompetencje statutowe rady wymienione zostały w art. 41 tej ustawy. Zgodnie z art. 43 tej ustawy rada pedagogiczna podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w obecności co najmniej polowy jej członków. Ustawodawca nie przewidział dla rady pedagogicznej formy wyrażania władztwa w postaci decyzji administracyjnej. Rada pedagogiczna jest organem zakładu publicznego i jej uchwały nie są zaskarżalne do organu wyższego stopnia pozostającego poza strukturą zakładu. Uchwały takie mają bowiem charakter wewnętrznego aktu zakładowego (por. wyrok NSA z dnia 14 września 2005 r sygn. akt IOSK 105/05).
W przedmiotowej sprawie Rada Pedagogiczna odpowiedziała na " odwołanie" skarżącego. Nie ma przy tym znaczenia, czy pismo takie jest jedynie pismem Rady Pedagogicznej, czy też podjętą przez ten organ uchwałą (na co wskazywałyby podpisy wszystkich członków Rady pod pismem). Jak wynika z powyższego obie te formy nie są decyzją administracyjną, a mają charakter wewnętrznego aktu zakładowego i nie są zaskarżalne do organu wyższego stopnia pozostającego poza strukturą zakładu . Prawidłowo zatem Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło niedopuszczalność odwołania od pisma Rady Pedagogicznej Szkoły Podstawowej. Źródło: Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 maja 2010 r. sygn. III SA/Łd 212/10
Bernadeta Skóbel
