Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku badał zgodność z prawem decyzji SKO i Burmistrza, dotyczących ustalenia warunków zabudowy. Jednym z wątków występujących w sprawie była kwestia braku – w opinii organów – spełnienia przesłanki z przepisu pkt 3 art. 61 ust. 1 u.p.z.p., czyli braku wystarczającego istniejącego lub projektowanego uzbrojenie terenu dla zamierzenia budowlanego. Przypomnijmy, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków wskazanych w ustawie.
W omawianej sprawie organy uznały, że projektowana inwestycja nie posiada zapewnienia gestora sieci wodno-kanalizacyjnej o odbiorze całości odprowadzanych z terenu inwestycji ścieków. Przyjęły, że skoro gestor sieci kanalizacyjnej oświadczył, iż całości ścieków nie jest w stanie przyjąć z uwagi na niewystarczającą przepustowość sieci, to przesłanka zapewnienia uzbrojenia terenu nie została spełniona – mimo tego, że inwestor zmodyfikował wniosek w taki sposób, iż częściowo ścieki odprowadzi do projektowanych 10 zbiorników bezodpływowych.
Sąd przypomniał w tym miejscu § 26 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z którego wynika, że w razie braku warunków przyłączenia sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, działka może być wykorzystana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, pod warunkiem zapewnienia możliwości korzystania z indywidualnego ujęcia wody, a także zastosowania zbiornika bezodpływowego lub przydomowej oczyszczalni ścieków, jeżeli ich ilość nie przekracza 5m3 na dobę. Natomiast jeżeli ilość ścieków jest większa niż 5m3 to ich gromadzenie lub oczyszczenia wymaga pozytywnej opinii właściwego terenowo inspektora ochrony środowiska. Jednakże, na co zwrócił uwagę WSA, kwestia ta należy do kompetencji organów architektoniczno-budowlanych, na etapie udzielania pozwolenia na budowę.
Jak zaznaczył Sąd, dla rozstrzygnięcia sprawy w aspekcie spełnienia wymogów w zakresie ustalenia warunków zabudowy istotnym jest, że inwestor zobowiązał się rozwiązać problem odbioru ścieków. Organ I instancji winien był wskazać na przepisy prawa, które czyniłyby zaproponowane rozwiązanie kwestii odprowadzania ścieków z terenu inwestycji nie do przyjęcia – czego nie uczynił. Strona ani Sąd nie mają obowiązku domyślać się przesłanek, którymi kierował się organ przedstawiając takie stanowisko. Zgodnie z orzeczeniem WSA, jeżeli obawy organu I instancji dotyczą zakresu oddziaływania tego rodzaju inwestycji na środowisko, to powinny być jednoznacznie przedstawione w uzasadnieniu.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 lutego 2019 r., II SA/Gd 646/18
Źródło: CBOSA
