Nie każdy przypadek podania przez przedsiębiorcę niezgodnej z rzeczywistością wartości sprzedaży alkoholu dla celów wyliczenia opłaty rocznej uzasadnia zastosowanie sankcji w postaci cofnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu. Wręcz przeciwnie, aby sankcja ta mogła być zastosowana podanie przez przedsiębiorcę niezgodnej z rzeczywistością wartości sprzedaży alkoholu musi mieć charakter kwalifikowany, jako przejaw przedstawienia fałszywych danych.
Sam fakt niezgodności danych o wartości sprzedaży alkoholu zawartych w składanym oświadczeniu z danymi rzeczywistymi nie powoduje automatycznie konieczności przyjęcia, że tak podane w oświadczeniu dane są danymi fałszywymi. Sąd podziela również stanowisko judykatury, iż ustawodawca celowo posłużył się terminem "fałszywe dane", a nie przykładowo - "dane nieprawdziwe". A co za tym idzie użyty przez ustawodawcę termin wskazuje na konieczność zbadania celu działania przedsiębiorcy, w szczególności wyjaśnienia zamiaru, jaki mu towarzyszył. Istotne jest też zbadanie skutku, jaki chciał on osiągnąć.
Sąd stoi bowiem na stanowisku, iż na gruncie art. 18 ust. 10 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie każdy przypadek podania przez przedsiębiorcę niezgodnej z rzeczywistością wartości sprzedaży alkoholu dla celów wyliczenia opłaty rocznej uzasadnia zastosowanie sankcji w postaci cofnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu. Wręcz przeciwnie, aby sankcja ta mogła być zastosowana podanie przez przedsiębiorcę niezgodnej z rzeczywistością wartości sprzedaży alkoholu musi mieć charakter kwalifikowany, jako przejaw przedstawienia fałszywych danych.
Sytuacja taka będzie miała miejsce w przypadku świadomego wprowadzenia w błąd organu przez przedsiębiorcę co do wartości sprzedanego alkoholu, mimo posiadania wiedzy co do ich niezgodności ze stanem rzeczywistym. Dla celów zastosowania sankcji cofnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu w art. 18 ust. 10 pkt 5 ustawy użyty przez ustawodawcę zwrot "przedstawienie fałszywych danych" oznacza nie tylko obiektywną niezgodność z rzeczywistością danego oświadczenia, ale także świadomość takiego zachowania po stronie przedsiębiorcy.
Niewątpliwie zgodnie z wolą ustawodawcy dane zawarte w oświadczeniu, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy mają znaczenie, bo od tych danych uzależniona jest wysokość opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych. Im wyższa jest wartość sprzedaży, tym wyższa jest opłata roczna, a tym samym więcej środków finansowych wspiera realizowane przez gminę zadania w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu.
Wskazana opłata, co wynika już z treści art. 111 ust. 1 ustawy, pobierana jest bowiem w celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań. Tym samym ustawodawca nałożył na podmioty, którym udzielono zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych obowiązek współfinansowania, poprzez uiszczanie opłaty, działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu.
Zatem zaniżenie przez sprzedawcę wartości sprzedaży napojów alkoholowych skutkuje zmniejszeniem wpływów do budżetu gminy, które powinny być przeznaczone na tak zakreślony cel. Istotnym jest więc ustalenie czy doszło do uszczuplenia budżetu gminy.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 września 2022 r., sygn. III SA/Łd 388/22
Źródło: CBOSA
