Ustawa o dostępie do informacji publicznej przewiduje różne sposoby udostępniania informacji. Jednym z nich jest udostępnianie informacji publicznej na wniosek, o czym stanowi art. 10 ustawy. Postępowanie w sprawie udzielenia informacji publicznej wszczynane jest na wniosek, zawierający żądanie udostępnienia danej informacji publicznej. Wniosek ten musi dotrzeć do adresata, aby można było uznać, że postępowanie w sprawie udzielenia informacji publicznej zostało wszczęte. Tylko bowiem skuteczne złożenie wniosku o udostępnienie informacji publicznej może stanowić podstawę merytorycznego badania przez sąd administracyjny skargi na bezczynność podmiotu zobowiązanego w zakresie rozpoznania tego wniosku.

Charakter „potwierdzenia nadania”

Przedłożone na wezwanie Sądu "Potwierdzenie nadania" stanowi jedynie dowód na okoliczność nadania (wysłania) w urzędzie pocztowym przesyłki o podanym numerze listu poleconego, jednakże sam fakt nadania takiej przesyłki nie jest równoznaczny z faktem skutecznego dotarcia takiej przesyłki do wiadomości organu, pomijając już aspekt jej rzeczywistej zawartości. Jedynie fakt doręczenia (a nie nadania w placówce pocztowej) pisma powoduje powstanie skutku prawnego w postaci wszczęcia postępowania w sprawie. Oznacza to, że podmiot jest zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej dopiero wówczas, gdy otrzyma stosowne żądanie w tej mierze (wniosek). Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania, iż żądanie udzielenia informacji publicznej zostało doręczone jej dysponentowi.

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 września 2019 r., sygn. akt: IV SAB/Wr 93/19