Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt obejmuje także prawo mieszkańców do oddania zwierzęcia do schroniska lub zawiezienia rannego w wyniku wypadku zwierzęcia do lekarza weterynarii. Jest to zatem akt prawa miejscowego - tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, sygn. II SA/Gd 697/18.

Rada Gminy podjęła w 2018 roku, uchwałę w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Prokurator wniósł skargę do WSA o stwierdzenie nieważności niniejszej uchwały z uwagi na fakt, że uchwała ta ma charakter aktu prawa miejscowego, ponieważ posiada ona wszelkie cechy charakteryzujące akty prawa miejscowego tj. adresaci zostali określeni w sposób generalny a nałożone obowiązki i uprawnienia mają charakter abstrakcyjny, a zatem jako akt prawa miejscowego stanowionego przez organy gminy powinna być ogłoszona w wojewódzkim dzienniku urzędowym, przy czym publikacja aktu jest niezbędnym warunkiem jego wejścia w życie.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie, bowiem zgodnie z jej twierdzeniami uchwała ta nie miała charakteru aktu prawa miejscowego a jedynie aktu kierownictwa wewnętrznego. Z związku z tym, nie było potrzeby jej publikacji w dzienniku urzędowym województwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały z uwagi na jej sprzeczność z prawem. W uzasadnieniu Sąd powołał art. 87 ust. 2 Konstytucji zgodnie z którym akty prawa miejscowego są źródłem powszechnie obowiązującego prawa na obszarze działania organów, które je ustanowiły.

Uchwała ta podlegała obowiązkowemu opublikowaniu w dzienniku urzędowym województwa. Jest to warunek konieczny do jej wejścia w życie. Brak publikacji aktu normatywnego skutkuje zaś jego nieważnością - podkreślił WSA.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Gd 697/18.

Źródło: CBOSA