Kamery osobiste, dla ratowników medycznych, były jedną ze zmian, jakie zostały zaproponowane przez Ministerstwo Zdrowia w celu poprawy bezpieczeństwa, ratowników medycznych w trakcie dyżurów.
O pomysłach resortu zdrowia, które mają wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa ratowników medycznych pisaliśmy tutaj
Prezes UODO wystąpił w trybie art. 52 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych o systemowe uregulowanie kwestii monitoringu w służbach medycznych. Oprócz rozwiązania w postaci kamer nasobnych, chodzi tu chociażby o kwestie instalowania monitoringu w placówkach medycznych, w szczególności w miejscach stałego pobytu i rekonwalescencji pacjentów. Prezes UODO zwracał wówczas uwagę, że tego rodzaju rozwiązanie, musi zostać poddane dogłębnej analizie w ramach określonego w art. 35 RODO mechanizmu oceny skutków dla ochrony danych osobowych.
Z punktu widzenia ochrony danych osobowych i prywatności ma to szczególne znaczenie, gdyż tego rodzaju rozwiązanie wiązałoby się z rejestracją danych dotyczących zdrowia, które na gruncie RODO stanowią szczególną kategorię danych i jako takie powinny podlegać wzmożonej ochronie. Ponadto, będą to często dane objęte tajemnicą lekarską (uregulowaną w art. 40 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz tajemnic zawodowych uregulowanych w art. 17 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, i w art. 11 ust. 9 pkt 3 ustawy o państwowym ratownictwie medycznym) nie tylko RODO, ale również tajemnice prawnie chronione.
Przetwarzanie danych w ramach interwencji ratunkowych może wiązać się z sytuacjami o szczególnie intymnym charakterze. Gdyby wprowadzono takie rozwiązanie, zasada ta obejmowałaby wszystkie działania zespołów PRM. Istotne jest także aby cel przetwarzania danych był ściśle określony. Pozwoli to zapobiec pokusie potencjalnego wykorzystania nagrań jako materiał dowodowy dla niezadowolonych z obsługi pacjentów czy ich rodzin. Warto też zaznaczyć, że retencja danych powinna być ściśle określona. Dane powinny być usuwane szybko, o ile na nagraniu brak jest incydentu.
Zadaniem prezesa UODO realizacja w postaci zapewnienia bezpieczeństwa członków zespołów ratunkowych, musi być odpowiednio uzasadniona, przede wszystkim poprzez wykazanie adekwatności oraz niezbędności zastosowania danego środka tj. wykazanie, że nie jest możliwe jego osiągnięcie za pomocą mniej inwazyjnych metod. W sytuacji interwencji medycznej, w grę wchodzi bowiem nie tylko bezpieczeństwo ratowników medycznych, ale również kwestie związane z poszanowaniem prywatności i intymności osób korzystających z pomocy zespołu ratunkowego. Co ważne, tego rodzaju interwencja może się także wiązać z rejestracją wizerunku osób postronnych.
Źródło: UODO
