Tryb postępowania z ciałem zmarłych w szpitalu był regulowany do tej pory rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 31 października 2006 roku w sprawie postępowania ze zwłokami osób zmarłych w szpitalu. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej część przepisów podniosła do rangi ustawowej. Pozostałe regulacje znajdą się w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta w przypadku śmierci pacjenta.
Zgodnie z przedłożonym w projekcie aktem wykonawczym procedura jest następująca.
- Osoba wskazana w regulaminie organizacyjnym podmiotu leczniczego niezwłocznie zawiadamia o śmierci pacjenta lekarza leczącego lub lekarza dyżurnego.
- Lekarz, po przeprowadzeniu oględzin stwierdza zgon i jego przyczynę oraz wystawia kartę zgonu. W przypadkach określonych w ustawie przyczyna zgonu jest stwierdzana dopiero po przeprowadzeniu sekcji zwłok.
- Osoba wskazana w regulaminie organizacyjnym podmiotu leczniczego niezwłocznie po stwierdzeniu zgonu zawiadamia wskazaną przez zmarłego osobę lub instytucję, ewentualnie przedstawiciela ustawowego.
- Pielęgniarka wypełnia kartę skierowania zwłok do chłodni oraz zakłada na przegub dłoni albo stopy zmarłego identyfikator.
- Ta sama pielęgniarka przekazuje kartę zgonu wystawioną przez lekarza do kancelarii szpitala.
- Zwłoki osoby zmarłej są przechowywane przez okres co najmniej dwóch godzin od czasu zgonu wskazanego w dokumentacji medycznej w specjalnie przeznaczonym pomieszczeniu, a w razie braku takiego pomieszczenia – w innym chłodnym miejscu, z zachowaniem godności należnej zmarłemu.
- Zwłoki wraz z kartą skierowania zwłok do chłodni oraz identyfikatorem są przewożone do chłodni.
