Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Tak w skrócie można ocenić planowany kierunek zmian w ustawie o pomocy społecznej, który teoretycznie powinien dawać gwarancję ofierze ciężkiego przestępstwa jakiego dopuścił się przeciwko niej rodzic, że nie będą obarczani kosztami utrzymania tego rodzica na starość, w tym ponoszenia kosztów pobytu w domu pomocy społecznej. Nowe brzemiennie przepisu może jednak spowodować, że ochronę otrzymają nie ci co powinni.

Zgodnie z obowiązującym obecnie art. 64a ustawy o pomocy społecznej "Osobę obowiązaną do wnoszenia opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej zwalnia się całkowicie z tej opłaty, na jej wniosek, pod warunkiem że przedstawi prawomocne orzeczenie sądu o pozbawieniu rodzica władzy rodzicielskiej nad tą osobą i oświadczy, że władza rodzicielska nie została przywrócona albo prawomocne orzeczenie sądu o skazaniu za umyślne przestępstwo popełnione z użyciem przemocy na szkodę osoby obowiązanej do wnoszenia opłaty, jej małoletniego rodzeństwa lub jej rodzica. Zwolnienia te obejmują zstępnych osoby zwolnionej z opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej".

Jest to jedyny przepis przewidujący obligatoryjne zwolnienie z opłat za dom pomocy społecznej.

W nowej wersji przepis ma brzmieć:

„Osobę obowiązaną do wnoszenia opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej zwalnia się całkowicie z tej opłaty, na jej wniosek, pod warunkiem że przedstawi prawomocne orzeczenie sądu o pozbawieniu tego mieszkańca władzy rodzicielskiej nad tą osobą i oświadczy, że władza rodzicielska nie została przywrócona lub prawomocne orzeczenie sądu o skazaniu tego mieszkańca za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego popełnione na szkodę osoby obowiązanej do wnoszenia opłaty, jej zstępnego, małoletniego lub pełnoletniego nieporadnego ze względu na wiek, stan psychiczny lub fizyczny rodzeństwa lub jej rodzica, chyba że skazanie uległo zatarciu”.

Z jednej strony w przepisie gwarantującym zwolnienie rozszerza się katalog przestępstw, na wszystkie przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego oraz poszerza katalog osób bliskich zobowiązanemu do wnoszenia opłat, które ofiarami takich przestępstw mogą być.

Z drugiej jednak strony przepis nie będzie miał zastosowania, jeżeli skazanie uległo zatarciu.

Oznacza to tyle, że przykładowo zobowiązany, jeżeli w dzieciństwie był ofiara pobicia czy gwałtu, a sprawcą był rodzic, to będąc dorosłym człowiekiem może okazać się, że na skutek zatarcia skazania będzie musiał ponosić koszty pobytu rodzica – sprawcy przestępstwa, w domu pomocy społecznej.

W przepisach dodaje się co prawda dodatkową przesłankę zwolnienia fakultatywnego (osoba obowiązana do wnoszenia opłaty wykaże, w szczególności na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku, rażące naruszenie przez osobę kierowaną do domu pomocy społecznej lub mieszkańca domu obowiązku alimentacyjnego lub innych obowiązków rodzinnych względem osoby obowiązanej do wnoszenia  opłaty), niemniej jednak osoba zobowiązana nie będzie miała gwarancji że zwolnienie zostanie wobec niej zastosowane. Ponadto w przesłance ograniczono zakres jej zastosowania do czynów skierowanych tylko przeciwko osobie zobowiązanej.

Projektodawcy zdają się zapominać, że instytucja zatarcia skazania nie neguje samego faktu popełnienia przestępstwa, a jej celem nie jest zmuszenie ofiary oraz jej bliskich, żeby o fakcie popełnienia przestępstwa zapomniały.

Z drugiej strony ze zwolnienia będą mogły skorzystać osoby, przeciwko którym mieszkaniec DPS dopuścił się popełnienia przestępstwa w stosunkowo błahych sprawach np. drobna kradzież. Kuriozalnie przepis ten może być wykorzystywany do próby omijania obowiązku łożenia na osobę umieszczoną w domu pomocy społecznej.