Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej pełnienie funkcji rodziny zastępczej oraz prowadzenie rodzinnego domu dziecka może być powierzone osobom, które dają rękojmię należytego sprawowania pieczy zastępczej.

Przesłankę tę należy rozumieć jako zdolność do ponoszenia odpowiedzialności za dziecko i zabezpieczenia jego interesów. Podkreślić należy, że ustawa nie daje instrumentów pozwalających na sprawdzenie, czy osoby, które chcą utworzyć rodzinę zastępczą lub rodzinny dom dziecka, taką rękojmię dają. Należy zatem polegać na ogólnej ocenie kwalifikacji kandydatów do pełnienia funkcji rodzinnej pieczy zastępczej.

Wymaga również zaakcentowania, że spełnienie przez kandydatów pozostałych wymogów przewidzianych przez art. 42 ust. 1 pkt 2-8 oraz ust. 2 i 3 ustawy nie oznacza automatycznie spełnienia warunku wskazanego w pkt 1 ust. 1 art. 42 ustawy. Warunek ten jest odrębnym wymogiem, a nie sumą pozostałych warunków kwalifikacyjnych wymienionych w art. 42 ust. 1 pkt 2-8 czy w ust. 2 i 3.

Nawet zatem wysoka ocena pracy zawodowej psychologa nie przesądza, że spełnia on warunek rękojmi, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podkreślić należy, że ustawa nie przewiduje zwolnienia z badania spełnienia omawianego wymogu żadnych osób, w tym także tych, które wykonują tzw. zawody zaufania publicznego, ani posiadających określone wykształcenie, np. psychologa czy pedagoga. Ustawodawca nie ustanowił jakichkolwiek preferencji dla takich osób, wobec czego muszą one spełniać wszystkie warunki z art. 42 ust. 1-3 ustawy.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Ol 1040/23

Źródło: CBOSA