Opublikowanie przez MAK końcowego raportu dotyczącego katastrofy smoleńskiej sprawiło, że do powszechnej świadomości dotarła informacja o istnieniu konwencji chicagowskiej – a ściślej Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 roku. Konwencja ta reguluje nie tylko kwestię postępowań w sprawie katastrof lotniczych, lecz całokształt funkcjonowania międzynarodowych połączeń lotniczych. Związana z tym jest konieczność implementacji do prawa krajowego wydanych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego międzynarodowych norm oraz zaleconych metod i zasad postępowania.

Polska stoi właśnie przed implementacją takich norm dotyczących lotnisk dla śmigłowców, a zawartych w Załączniku 14 tom II do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Nastąpi to przez nowelizację czterech rozporządzeń – aktualnie do rozpatrzenia przez Zespół ds. Infrastruktury, Rozwoju Lokalnego, Polityki Regionalnej oraz Środowiska skierowane zostały dwa z nich:

•  projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska;
• projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych.

Oba projekty zostały zredagowane w technice odsyłania do przepisów Załącznika 14 tom II. Uzasadnione to było permanentnymi aktualizacjami powołanego załącznika, jak i objętością załącznika (sto stron) nasuwającą wątpliwości co do zasadności jego przepisywania w rozporządzeniu. Przyjęta technika nie stanowi zagrożenia, gdyż treść załącznika została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego (Dz.Urz.ULC z 2009 r. Nr 21, poz. 209).

Wszystkich zainteresowanych szczegółami zachęcamy do zapoznania się z treścią – tak projektów rozporządzeń, jak i samego załącznika.