Do rozpatrzenia na najbliższym posiedzeniu Zespołu ds. Administracji Publicznej i Bezpieczeństwa Obywateli skierowany został projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym. Konieczność wydania nowego rozporządzenia w przedmiotowej kwestii wynika z ustawowego rozszerzenia kręgu podmiotów uprawnionych do dokonywania doręczeń oraz uwzględnienia postulatów płynących z obserwacji obecnie funkcjonujących rozwiązań.

Zmiany dotyczą w szczególności:

• rozstrzygnięto problem interpretacyjny dotyczący rozróżnienia ustawowych pojęć adresata i odbiorcy przesyłki. Przyjęto bowiem, że przesyłkę doręcza się wskazanemu w niej adresatowi (doręczenie właściwe) lub innemu odbiorcy (doręczenie zastępcze);
• na organ wysyłający nałożono obowiązek uczynienia zastrzeżenia o ewentualnym zakazie dokonania doręczenia zastępczego. Brak takiej regulacji prowadził do paradoksalnych sytuacji, w których – w ramach doręczenia zastępczego – pisma sądowe np. odbierała jako domownik w imieniu męża żona, będąca jednocześnie przeciwnikiem męża w sporze. Proponowana regulacja ma jednoznacznie wskazać, że to nie na doręczającym przesyłkę ciąży obowiązek dochodzenia kto jest czyim przeciwnikiem procesowym lub współuczestnikiem o sprzecznych interesach w postępowaniu nieprocesowym;
• rozstrzygnięte zostało, że doręczenie adresatowi pisma za pośrednictwem osoby upoważnionej do odbioru pism w miejscu pracy adresata jest dokonywane jedynie wówczas, gdy miejsce to zostało wskazane na przesyłce jako miejsce doręczenia. W obecnym stanie prawnym formułowane były tezy, iż to sam doręczyciel powinien wyczerpać wszystkie możliwości doręczenia (zatem zarówno w miejscu zamieszkania, jak i miejscu pracy);
• w ślad za zmianami ustawowymi uregulowany został tryb doręczenia korespondencji sądowej za pośrednictwem skrzynki pocztowej.

Wprowadzane zmiany są uzasadnione z punktu widzenia sprawności doręczeń pism sądowych w postępowaniu cywilnym.