Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 roku o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów dokonała deregulacji zawodu przewodnika górskiego. Pociągnęło to za sobą konieczność dokonania odpowiednich zmian w aktach wykonawczych określających tryb nabywania uprawnień przewodnika górskiego.

Zmiany dotyczą w szczególności:

·         usunięcia obowiązku przedkładania zaświadczenia o stanie zdrowia umożliwiającym wykonywanie zadań przewodnika turystycznego (jest to konsekwencją zmiany ustawy o usługach turystycznych, likwidującej wymóg posiadania dobrego stanu zdrowia pozwalającego na wykonywanie zadań przewodnika górskiego);

·         umożliwienia realizacji szkoleń na podniesienie klasy uprawnień w formach zarówno szkolenia grupowego, jak i kierowanego samokształcenia;

·         modyfikacji ramowych programów szkoleń dla przewodników górskich, w szczególności ograniczenie zakresu programu do przedmiotów ściśle związanych z bezpieczeństwem turystów prowadzonych przez przewodnika górskiego;

·         ograniczenia obszarów uprawnień przewodników górskich do obszarów o charakterze ściśle górskim;

·         wprowadzenia dodatkowego szkolenia i egzaminu przed organizatorem szkolenia, pozwalającego na prowadzenie wycieczek narciarskich przez przewodników górskich poszczególnych klas;

·         likwidacji dodatkowego uprawnienia na prowadzenie wycieczek w warunkach wysokogórskich w Tatrach powyżej IV stopnia trudności w warunkach letnich i powyżej III stopnia trudności w warunkach zimowych i włączenie tych zadań w uprawnienia przewodnika tatrzańskiego I klasy;

·         zniesienia minimalnego czasu trwania szkolenia (w miesiącach);

·         zniesienia obowiązku noszenia identyfikatora w widocznym miejscu na rzecz noszenia identyfikatora w sposób umożliwiający okazanie go osobom wykonującym kontrolę.

Projekt rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki w sprawie nabywania uprawnień przewodnika górskiego został pozytywnie zaopiniowany przez Zespół ds. Edukacji, Kultury i Sportu.