Na wstępie charakterystyki tablic rejestracyjnych stosowanych w USA należy wspomnieć, że w pojęciu „amerykańskich tablic rejestracyjnych” tkwi błąd. Stany Zjednoczone są państwem federalnym, w którym sprawy związane z ruchem drogowym zastrzeżone są dla legislatur stanowych. Oznacza to, że nie istnieje amerykański kodeks drogowy – każdy stan ma swój własny kodeks drogowy. Analogicznie – nie ma jednolitego systemu rejestracji pojazdów – każdy stan może tutaj przyjąć (i przyjmuje) inne zasady. Można jednak systemy te przeanalizować w ujęciu syntetycznym.
Przede wszystkim należy wskazać, że nie tylko stany dokonują rejestracji pojazdów. Tablice rejestracyjne są wydawane przez trzy grupy podmiotów:
- poszczególne stany i Dystrykt Kolumbia – standardowo;
- rząd federalny – dla pojazdów własnych oraz dla pojazdów korpusu dyplomatycznego i konsularnego;
- niektóre plemiona indiańskie – w zależności od plemienia albo wyłącznie dla pojazdów plemienia, albo również dla pojazdów prywatnych.
Różnice w poszczególnych reżimach prawnych rozpoczynają się już przy ustaleniu, czy pojazd musi mieć tablice rejestracyjne zamontowane zarówno z przodu, jak i z tyłu, czy jedynie z tyłu. Dziewiętnaście stanów (położonych głównie w południowo-wschodniej części kraju) wymaga jedyne tylnych tablic rejestracyjnych. W dwóch stanach – Newadzie i Massachusetts – w zależności od określonych okoliczności. W Newadzie tablice rejestracyjne wydawane są w parach, ale przedniej tablicy można nie zamontować na pojeździe, jeśli nie jest on do tego fabrycznie przystosowany. W Massachusetts istnieje obecnie obowiązek montowania dwóch tablic rejestracyjnych; zwolnione z tego obowiązku są jednak te pojazdy, które zostały zarejestrowane przed jego wprowadzeniem. W pozostałych stanach obowiązkowe jest zamontowanie obu tablic.
Na obszarze USA tablice rejestracyjne mają ujednolicony format – różniący się jednak znacznie od standardowego formatu tablice europejskich. Wynosi on 6x12 cali (czyli 15,24x30,48 cm). Tablice mogą być wykonywane w dwóch technologiach – tłoczonej (podobnie jak polskie tablice rejestracyjne) lub drukowanej. Obecnie z tej ostatniej technologii korzysta do wszystkich swoich tablic - 13 stanów (Alabama, Arizona, Delaware, Indiana, Iowa, Minnesota, Montana, Nebraska, Nevada, Południowa Dakota, Południowa Karolina, Tennessee i Wyoming) oraz Dystrykt Kolumbia, zaś do niektórych (przede wszystkim spersonalizowanych) – 9 (Kolorado, Missisipi, Missouri, Nowy Jork, Północna Karolina, Ohio, Oregon, Teksas i Waszyngton). Pozostałe stany posługują się tablicami tłoczonymi.
Schemat numeru rejestracyjnego jest uzależniony od wielkości stanu: im większa liczba mieszkańców – oznaczająca również większą liczbę koniecznych do zarejestrowania pojazdów – tym bardziej pojemny system numeracji pojazdów. Najmniejsze stany (np. Delaware) stosują numery rejestracyjne złożone z sześciu cyfr, największe (np. Kalifornia) – z czterech cyfr i trzech liter. W tych ostatnich stanach - z wyjątkiem Kalifornii, gdzie schemat numeru ma postać: cyfra – trzy litery – trzy cyfry – litery występują na początku numeru rejestracyjnego.
W ramach numeru rejestracyjnego może występować kodowanie miejsca rejestracji danego pojazdu lub miesiąca upływu ważności rejestracji (np. w Zachodniej Wirginii informację taką zawiera pierwszy znak numeru – 1-9 odpowiednio dla miesięcy od stycznia do września, O dla października, N dla listopada i D dla grudnia).
Pojazdy inne niż samochody osobowe zazwyczaj mają odrębny schemat numeracji, często zawierający zakodowany typ pojazdu. Podobnie przedstawia się sytuacja w odniesieniu do tablic specjalnych, przysługujących np. dealerom samochodowym.
Tablice rejestracyjne są bardzo zróżnicowane pod względem graficznym – przy czym różnice nie dotyczą jedynie stosowanego schematu kolorystycznego, lecz często również stosowanych elementów graficznych. W odróżnieniu od tablic europejskich, gdzie elementy graficzne występują w bardzo ograniczonym zakresie, amerykańskie drukowane tablice rejestracyjne mają często wielokolorowe tło przedstawiające określoną scenę.
W dawniejszych czasach wzór tablicy ulegał zmianie corocznie – było to związane z zasadą, że tablica rejestracyjna każdego pojazdu musiała być wymieniana corocznie. W sytuacji wzrostu liczby pojazdów zmniejszona została częstotliwość obowiązkowej wymiany tablic rejestracyjnych. Częstotliwość tą określa każdy stan (np. w Missisipi wynosi 5 lat, w Teksasie – 7 lat, w Arkansas – 8, a na Florydzie – 10 lat), może również podjąć decyzję o wydawaniu tablic na stałe. Wprowadzono natomiast specjalne naklejki (o kolorach zmienianych corocznie) służące de facto do potwierdzenia uiszczenia podatku drogowego. Sam wzór tablicy jest zmieniany co jakiś czas. Oczywiście każdy ze stanów posiada swój odrębny wzór.