Śmierć osoby podejrzewanej o to, że poprzez podstępne wprowadzenie w błąd pracownika wydziału komunikacji co do prawa własności samochodu osobowego wyłudził poświadczenie nieprawdy w decyzji o rejestracji tego samochodu nie może być uznana za okoliczność uniemożliwiającą dokonanie na podstawie ujawnionych okoliczności faktycznych, weryfikacji prawidłowości ostatecznej decyzji w sprawie rejestracji na rzecz tej osoby jako właściciela pojazdu, który jeszcze przed śmiercią tej osoby został zbyty, a następnie zarejestrowany na rzecz osoby trzeciej.

Śmierć osoby podejrzanej o popełnienie w/w przestępstwa w toku postępowania karnego, nie zniweczyła skutków złożonych przez niego zeznań, a jedynie stanowiła formalną przeszkodę dla możliwości dalszego prowadzenia przez sąd karny postępowania w sprawie popełnienia zarzucanych jej w akcie oskarżenia czynów, obligując go do umorzenia postępowania karnego.

Ustawodawca także w przypadku gdy podstawę wznowienia postępowania stanowi fakt, iż dowody na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe, lub decyzja została wydana w wyniku przestępstwa (art. 145 § 1 pkt 1 i 2 Kpa ) dopuszcza wyjątki od zasady, iż sfałszowanie dowodu i fakt przestępstwa winny być stwierdzone wyrokiem sądu lub orzeczeniem właściwego organu (art. 145 § 2 i § 3 Kpa ).

W szczególności w myśl art. 145 § 3 Kpa z powyższych przyczyn można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa. W przedmiotowej sprawie przyczynę uniemożliwiającą prowadzenie postępowania karnego wobec oskarżonego stanowiła jego śmierć.
Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp.z dnia 21 lipca 2011 r. sygn. II SA/Go 454/11

Źródło: Orzecznictwo NSA