Czy przesłanie przez właściwego prokuratora do starosty kopii aktu oskarżenia przeciwko diagnoście oskarżanemu o wydawanie niezgodnych z prawdą zaświadczeń dotyczących badań technicznych pojazdu jest wystarczającą przesłanką do wszczęcia postępowania w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych?
Odpowiedź: W świetle najnowszego orzecznictwa powzięcie w jakikolwiek sposób informacji o dokonaniu przez diagnostę czynu z którym związana jest sankcja pozbawienia go uprawnień do wykonywania badań technicznych stanowi podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego w tym przedmiocie. Wydanie decyzji cofającej uprawniani będzie jednak wymagało przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.
Uzasadnienie: Dla kierunku udzielonej odpowiedzi przełomowe znaczenie ma uchwała składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2012 roku, sygn. II GPS 2/11, w której stwierdzono iż sposób ujawnienia dopuszczenia się przez diagnostę naruszenia określonego w art. 84 ust. 3 pkt 2 (dotyczy to również przesłanki z pkt 1) Prawa o ruchu drogowym nie ma znaczenia dla oceny możliwości zastosowania sankcji przewidzianej w tym przepisie. Choć zatem jest to sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym to uwzględniając rolę uchwały NSA dla kształtowania się praktyki administracyjnej należy przyjąć, że starosta może cofnąć diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych nie tylko wtedy, gdy ten dopuści się naruszeń w toku kontroli, czy też naruszenia te zostaną w toku kontroli stwierdzone, ale również, gdy w innej sytuacji wyjdzie na jaw jego nierzetelność. W świetle takiej interpretacji otrzymany przez starostę akt oskarżenia należy uznać za wystarczającą przesłankę do wszczęcia właściwego postępowania.
Sam akt oskarżenia nie wystarcza jednak do wydania decyzji cofającej uprawnienia. Decyzja taka musi być bowiem wydana zgodnie z rygorami wynikającymi z Kodeksu Postępowania Administracyjnego. Istnienie przesłanek cofnięcia uprawnień diagnoście musi być zatem wykazane w toku postępowania wyjaśniającego. Należy przy tym uwzględnić, iż zgodnie z art. 75 §1 KPA jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodem mogą być zatem również dokumenty wytworzone przez inne organy, w szczególności prokuraturę. W mojej jednak ocenie organ administracji publicznej jest zobowiązany opierać się na materiałach pierwotnych, a nie wtórnych – nie jest wystarczające oparcie się jedynie na ustaleniach aktu oskarżenia, bez zapoznania się z dowodami, które posłużyły do jego sformułowania (albo alternatywnie – samodzielnego ustalenia określonych okoliczności).
