Uchwalenie innego niż przewidziany wyraźnie w ustawie o drogach publicznych, sposobu obliczania opłaty za zajęcie pasa drogowego należy ocenić jako istotne naruszenie prawa, gdyż organ samorządu terytorialnego wykroczył poza przyznane mu kompetencje regulując odmiennie w prawie miejscowym, to co należy wyłącznie do materii ustawowej. Tak wynika z wyroku WSA w Białymstoku z 6 października 2020 r. sygn. II SA/Bk 408/20.

Zgodnie 40 ust. 5 ustawy o drogach publicznych za umieszczenie urządzenia w pasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim przez okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni umieszczenia urządzenia w pasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim. Tymczasem w uchwale rady miasta wskazano, że "Roczne stawki opłat w wysokości określonej w ust. 1 obejmują pełny rok kalendarzowy umieszczenia urządzenia w pasie drogowym", zaś w § 4 ust. 3, że: "Za niepełny rok kalendarzowy wysokość rocznych stawek opłat obliczana jest proporcjonalnie do liczby miesięcy umieszczenia urządzenia w pasie drogowym".

Sąd wskazał, że przepis art. 40 ust. 5 ustawy jest jasny i nie budzi wątpliwości. W szczególności zauważyć należy, że w ogóle nie odnosi się do "roku kalendarzowego" umieszczenia urządzenia w pasie drogowym, a ogólnie do "roku". Wprowadzenie przymiotnika "kalendarzowy" jest dodaniem określenia nieprzewidzianego ustawą upoważniającą.

Źródło: CBOSA