Wojewoda stwierdził nieważność uchwały Nr XIII/129/2020 Rady Powiatu z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie obiektów pływających na rok 2020.
Rada Powiatu wprowadziła stawki opłat za usunięcie i przechowywanie obiektów pływających na rok 2020, w wysokościach maksymalnie dopuszczalnych, określonych przez Ministra Finansów, w obwieszczeniu z dnia 1 sierpnia 2019 roku. W ocenie Wojewody wprowadzenie stawek maksymalnych było bezzasadne, bowiem na terenie Powiatu nie ma podmiotu, który mógłby świadczyć usługi w zakresie usuwania i przechowywania obiektów pływających. Powiat nie miał żadnej umowy w tym zakresie, a w przypadku zaistnienia zdarzenia wymagającego usunięcia obiektu, niezbędne działania podejmuje Policja z pomocą innych osób, co polega na holowaniu łodzi do brzegu.
W związku z tym, w ocenie Wojewody, uchwalenie stawek opłat w kwotach maksymalnych, bez przeprowadzenia właściwej kalkulacji, nie wypełnia należycie dyspozycji normy kompetencyjnej i stanowi istotne naruszenie ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych.
Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, wysokość opłat za usunięcie i przechowywanie statków lub innych obiektów pływających, ustalana jest corocznie, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia sprawnej realizacji zadań powiatu oraz kosztów usuwania i przechowywania statków lub innych obiektów pływających na obszarze danego powiatu. Okoliczność, iż Powiat nie ma podpisanej umowy na świadczenie usług w zakresie objętym opłatami, nie stanowi w ocenie organu nadzoru uzasadnienia dla uchwalenia opłat w stawkach maksymalnych, gdyż zgodnie ustawą koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem statku lub innego obiektu pływającego powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania, ponosi osoba będąca właścicielem tego statku lub innego obiektu pływającego w dniu wydania dyspozycji jego usunięcia. Decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta, a środki z opłat, stanowią dochód własny powiatu. Potencjalnie zatem, na podstawie podjętej uchwały, w roku kalendarzowym, dochodzić może do obciążenia opłatami w stawkach maksymalnych, osób trzecich.
Wojewoda wskazał, że w judykaturze, w sprawach rozstrzyganych w wyniku skarg prokuratorskich, kształtuje się jednolity pogląd, iż w przypadkach, w których ustawodawca w delegacji ustawowej wprowadza konstrukcję - jak wskazana wyżej, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, ustalenie stawek opłat, zobowiązany jest poprzedzić szczegółową kalkulacją, z której wynikało będzie, jakie będą rzeczywiste koszty, konieczne do poniesienia w danym, konkretnym przypadku, przy uwzględnieniu, w szczególności - cen za świadczone na danym terenie usługi danego rodzaju. Opłaty winny odpowiadać realnym kosztom, a analizę kosztów, winno zawierać uzasadnienie podejmowanej w tym przedmiocie uchwały. Żadne okoliczności (jak np. fakt, że na terenie danego powiatu dane usługi w ogóle nie są świadczone, fakt że powiat realizuje zadania przy pomocy jednostek własnych), nie mogą uzasadniać arbitralnego uchwalenia stawek w kwotach maksymalnych, określanych w obwieszczeniu Ministra Finansów.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 2 kwietnia 2020 r. (sygn. PN.4131.143.2020)
