Obecna mobilność społeczeństwa sprawia, że coraz częściej starostowie stają przed problemem wymiany powrotnej prawa jazdy, tj. wydania krajowego prawa jazdy w oparciu o prawo jazdy zagraniczne, które z kolei było wydane w oparciu o polskie prawo jazdy. W związku z różnicami w regulacjach prawnych obowiązujących w poszczególnych krajach pojawiają się na tym tle wątpliwości, co do zakresu uwzględnianych ograniczeń.
Zgodnie z §7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2004 roku w sprawie wydawania uprawnień do kierowania pojazdami przy wymianie zagranicznego prawa jazdy, które zostało uzyskane w wyniku wymiany polskiego prawa jazdy (wymiana powrotna), organ:- przyznaje kategorie prawa jazdy w zakresie posiadanym przez osobę przed wymianą polskiego prawa jazdy na zagraniczny dokument, niezależnie od ograniczeń dokonanych przez organ zagraniczny wymieniający prawo jazdy;
- w stosunku do terminu ważności i uprawnień rozszerzonych za granicą - postępuje zgodnie z art. 94 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym, tj. w wydawanym prawie jazdy uwzględnia się ograniczenie terminu ważności, ograniczenie ze względu na stan zdrowia lub inne ograniczenia zawarte w zagranicznym prawie jazdy.
W wyroku z dn. 14 marca 2011 roku (sygn. akt II SA/Rz 207/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie podkreślił, że jeśli przed wymianą na zagraniczne kierowca posiadał polskie prawo jazdy bezterminowo, to wydając je powtórnie organ nie może wprowadzać ograniczeń czasowych. Wyrok ten zapadł w stanie faktycznym, w którym obywatel polski posiadając od 1998 roku polskie bezterminowe prawo jazdy kategorii A i B, wymienił je w roku 2007 na brytyjskie prawo jazdy. Zgodnie z tamtejszym prawem zostało ono wydane na okres dziesięciu lat – tj. do 2017 roku. Po powrocie do kraju w roku 2010 wystąpił do właściwego starosty o powtórne wydanie polskiego prawa jazdy. Krajowe prawo jazdy zostało co prawda wydane, jednakże z uwzględnieniem ograniczenia czasowego wprowadzonego w brytyjskim prawie jazdy – co stało się przedmiotem sporu rozstrzygniętego dopiero na poziomie sądu administracyjnego.
Zwrócić jednak należy uwagę na fakt, iż instytucja wymiany powrotnej nie została uregulowana na poziomie ustawowym, a jedynie podstawowym – w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Co więcej zawiera ono regulacje sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 94 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym.
Aby uniknąć tej sprzeczności w orzecznictwie sądowym sformułowana została teza, iż przywołany przepis nie ma bezpośredniego zastosowania do wymiany powrotnej. Warto przytoczyć tu stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wyrażone w wyroku z 6 lipca 2009 r., sygn. II SA/Sz 819/09: „Nie można byłoby znaleźć logicznego uzasadnienia dla zasadności pozbawienia lub wprowadzenia ograniczeń w polskich dokumentach potwierdzających posiadanie uprawnień do kierowania pojazdami, w trybie wymiany powrotnej, tylko na tej podstawie, że organ zagranicznych wymieniając polskie prawo jazdy, wprowadził w nim ograniczenia w oparciu o obowiązujące w jego kraju regulacje prawne. Skoro skarżący uzyskał już w Polsce uprawnienie do kierowania pojazdami według kategorii B i dokument potwierdzający ten fakt został wydany bezterminowo, to jakiekolwiek ograniczenie (pozbawienie) strony nabytego uprawnienia musiałoby znajdować racjonalne uzasadnienie i oparcie w przepisie prawa. Taką normą prawną nie jest art. 94 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, bowiem odnosi się on do uzyskania polskiego prawa jazdy w oparciu o zagraniczne prawo jazdy, nie zaś do sytuacji ponownego uzyskania polskiego prawa jazdy na zasadzie tzw. wymiany powrotnej.”
