Stawki opłat za przechowywanie odholowanego pojazdu ustalone przez radę powiatu nie mają zastosowania do samochodu porzuconego, którego własność przeszła na Skarb Państwa.
Źle zaparkowany samochód może zostać odholowany z drogi na koszt właściciela. Trafia wtedy na strzeżony parking. Takie usuwanie pojazdów oraz prowadzenie dla nich parkingu strzeżonego należy do zadań własnych powiatu. Tak wynika z art. 130a ust. 5f ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Starosta realizuje te zadania przy pomocy powiatowych jednostek organizacyjnych lub powierza ich wykonywanie zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych. Za usuwanie i przechowywanie pojazdów pobierane są opłaty. Ich wysokość wynika z uchwały rady danego powiatu. Wskazuje na to art. 130a ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Koszty ponosi właściciel pojazdu.
Jednak przepisy nie dają jednoznacznej odpowiedzi czy dotyczy to także sytuacji kiedy to właściciel w określonym czasie nie zgłasza się po auto. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym właścicielem porzuconego pojazdu staje się powiat. Orzeka o tym sąd na wniosek starosty. Przed 4 września 2010 r. właścicielem takich bezpańskich pojazdów stawał się Skarb Państwa. Spraw z niepłaconym przez Skarb Państwa wynagrodzeniem za parking jest nadal wiele. Ciągle trafiają do sądów. Orzecznictwo sądów administracyjnych prezentuje różne stanowiska na temat tego, czy stawki wynikające z uchwał rad powiatu podejmowanych na podstawie art. 130a ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym należy stosować również w sytuacji, gdy wynagrodzenie dla podmiotu prowadzącego parking strzeżony ma wypłacić Skarb Państwa jako nowy właściciel pojazdu czy też nie.
Wątpliwości te przecina wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 kwietnia 2015 r., sygn. akt: I OPS 4/14 wydany w składzie siedmiu sędziów. Wynika z niego, że do ustalenia należnego od Skarbu Państwa wynagrodzenia nie stosuje się stawek opłat wynikających z uchwały rady powiatu. Jednocześnie NSA stwierdził, że podmiot prowadzący parking ma prawo wystąpić o wynagrodzenie jak dla dozorcy w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zgodnie z art. 102 par. 2 tej ustawy.
- Przy określaniu tego wynagrodzenia należy więc uwzględniać zakres obowiązków dozorcy (przechowawcy) i okoliczności towarzyszące przechowaniu, warunki sprawowania pieczy nad zajętą ruchomością oraz wielkość składowanego przedmiotu i powierzchnię niezbędną do jego składowania w sposób zapewniający jego właściwości – podkreślił NSA.
W sprawie, która 13 kwietnia br. znalazła swój finał w NSA podmiot prowadzący parking żądając wynagrodzenia za odholowanie i przechowywanie na podstawie stawek z uchwały wyliczył jego wysokość na 1460 zł. Wartość samego pojazdu – fiata 126p - w ocenie biegłego skarbowego wynosiła jedynie 300 zł. Urząd Skarbowy wycenił należne za dozór wynagrodzenie na 366, 50 zł. Auto było wrakiem, którego pilnowanie nie wiązało się z nadmiernym wysiłkiem prowadzącego parking.
Źródło: Wyrok 7 sędziów NSA z 13 kwietnia 2015 r. sygn. akt: I OPS 4/14; prosto z sali sądowej
